Zestawienie punktów

Należy składać Panu ofiarę Abla. Składać w ofierze młode i piękne ciała, najlepsze ze stada: ciała zdrowe i święte; serca, które pałają tylko jedną miłością: do Ciebie, Boże mój; umysły ukształtowane głęboką nauką, które poddadzą się Twojej mądrości; dziecięce dusze, które myślą wyłącznie o tym, by się Tobie podobać. — Przyjmij od tej chwili, Panie, tę ofiarę o miłej woni.

Należy umieć się oddać, płonąć w obliczu Boga jak to światło, które stawia się na świeczniku, by oświecało ludzi kroczących w ciemnościach; jak te lampki, które żarzą się przy ołtarzu i — świecąc — spalają się do końca.

Pan — Mistrz miłości — jest zazdrosnym kochankiem, który żąda od nas wszystkiego, co posiadamy, całej naszej miłości. Oczekuje, że ofiarujemy Mu to, co mamy, idąc drogą, którą każdemu z nas wyznaczył.

Jezus wzywa cię do modlitwy… Widzisz to jasno. — A jednak jakże słaba jest twoja odpowiedź! Wszystko cię kosztuje wiele wysiłku: jesteś jak leniwe dziecko, które nie chce nauczyć się chodzić. Lecz w twoim wypadku to nie tylko lenistwo. To także strach, brak wielkoduszności.

Pewien malarz stanął przed płótnem i z pragnieniem pokonania siebie zawołał: “Panie, chcę namalować dla Ciebie trzydzieści osiem serc, trzydziestu ośmiu Aniołów, stale pałających miłością do Ciebie; trzydzieści osiem cudów wyhaftowanych na Twoim niebie, trzydzieści osiem słońc na Twoim płaszczu, trzydzieści osiem ogni, trzydzieści osiem miłości, trzydzieści osiem szaleństw, trzydzieści osiem radości…”. A potem z pokorą musiał przyznać: “To wszystko było moją fantazją i pragnieniem. W rzeczywistości wyszło z tego trzydzieści osiem nieudolnych postaci, które zamiast cieszyć, męczą wzrok”.

Pan chciał, byśmy wraz z Nim stali się współodkupicielami. Dlatego, aby pomóc nam zrozumieć ten cud, porusza ewangelistów do opisania tylu wielkich znaków. On mógł ten chleb zdobyć skąd chciał… Ale nie! Pragnie współdziałania ludzi: potrzebuje chłopca, młodzieńca, kilku chlebów i kilku ryb.

— Ty i ja jesteśmy Mu potrzebni, a On jest Bogiem! To powinno nas przynaglać, byśmy hojnie odpowiadali na Jego łaski.