Zestawienie punktów

Pokora i posłuszeństwo to warunki niezbędne do przyjęcia dobrej doktryny.

Kiedy mówisz o cnotach teologalnych, o wierze, nadziei, miłości, pomyśl, że są to raczej cnoty do praktykowania niż do teoretyzowania.

Ów młody kapłan miał zwyczaj zwracać się do Jezusa słowami apostołów: edissere nobis parabolam — wyjaśnij nam tę przypowieść. I dodawał: “Nauczycielu, wlej w nasze dusze jasność swojej doktryny, aby jej nigdy nie zabrakło w naszym życiu i w naszych czynach… byśmy mogli dawać ją innym”.

— Powiedz to Panu także ty.

Miej zawsze odwagę ukazywać prawdy wiary takimi, jakie są, bez ustępstw i dwuznaczności — to wyraz pokory i służby Bogu.

Coepit facere et docere — zaczął Jezus czynić, a potem nauczać. Ty i ja powinniśmy dawać świadectwo przykładem, bo nie możemy prowadzić podwójnego życia: nie możemy uczyć tego, czego nie praktykujemy. Innymi słowy, powinniśmy uczyć tego, co przynajmniej staramy się praktykować.

Zawsze i we wszystkim powinieneś myśleć jak Kościół! — Dlatego postaraj się o niezbędną formację duchową i doktrynalną, która uczyni z ciebie osobę o prawym osądzie w sprawach doczesnych, pokorną i gotową do naprawy błędów, kiedy zauważysz, że się mylisz.

— Wielkoduszne naprawianie własnych błędów jest bardzo ludzkim i bardzo nadprzyrodzonym sposobem korzystania z wolności osobistej.

Pilną sprawą jest rozpowszechnianie światła nauki Chrystusa. Zdobywaj formację, miej jasne myśli, poznaj pełnię przesłania chrześcijańskiego, aby potem móc przekazywać je innym. — Nie oczekuj oświecenia przez Boga, bo On nie ma powodu, by ci go udzielić, skoro dysponujesz konkretnymi środkami ludzkimi: nauką i pracą.

Nie możemy oddzielać ziarna doktryny od ziarna pobożności. Jedynie będąc pobożnym, w swojej pracy siewcy doktryny zdołasz uniknąć zarazków, które ten siew czynią bezowocnym.

Pójdziemy do Jezusa, do Tabernakulum, by Go poznawać, by przetrawiać Jego nauczanie tak, abyśmy ten pokarm mogli dawać duszom.

Słowo Boże to przepowiadanie, głoszenie Chrystusa Ukrzyżowanego.

Kapłani powinni przygotowywać się możliwie jak najlepiej do pełnienia tak boskiej posługi, zabiegając o zbawienie dusz.

Świeccy powinni słuchać ze szczególnym szacunkiem.