Zestawienie punktów

Dawniej, gdy ludzka wiedza – nauka – była bardzo ograniczona, wydawało się zupełnie możliwe, by pojedynczy uczony mógł być obrońcą i apologetą naszej świętej Wiary.

Dziś, wraz z rozpowszechnieniem się i rozwojem współczesnej nauki, jest rzeczą konieczną, aby apologeci podzielili między siebie zadanie naukowej obrony Kościoła we wszystkich dziedzinach.

– A ty… nie możesz czuć się zwolniony z tego obowiązku.

Zachowaj spokój, gdy wypowiedziałeś prawowierną opinię, chociażby zła wola twojego rozmówcy kazała mu się zgorszyć. – Ponieważ jego zgorszenie jest faryzejskie.

Masz zamęt w głowie. – Dowiedziałem się, że tracisz zdolność do prawej oceny. Napisałem więc, żebyś dobrze mnie zrozumiał: diabeł ma odrażające oblicze, a ponieważ jest przebiegły, nie ryzykuje pokazania nam rogów. Nigdy nie działa otwarcie.

– Dlatego bardzo często zjawia się w masce szlachetności, a nawet duchowości!

Płaszczyznę świętości, o którą prosi nas Pan, wyznaczają następujące trzy punkty: święta nieustępliwość, święty przymus i święta bezczelność¹.

Taki człowiek… ktoś tak ustępliwy – ponownie skazałby na śmierć Jezusa.

Pewien człowiek Boży, zahartowany w walce, rozumował w sposób następujący: Nie idę na kompromis? Naturalnie, że nie! Bo jestem przekonany o prawdziwości mojego ideału. Natomiast pan jest bardzo ustępliwy… Czy wobec tego nie uważa pan, że dwa plus dwa to trzy i pół? – Nie…? Nawet dla przyjaźni nie ustąpi pan w tak drobnej sprawie?

– A zatem po raz pierwszy przekonał się pan, że posiada prawdę – i… przeszedł na moją stronę!

Bądź nieustępliwy, jeśli chodzi o doktrynę i o własne postępowanie. Ale zachowaj łagodność – jak mocna stalowa maczuga pokryta miękkim pokrowcem.

– Bądź nieustępliwy, ale nie grubiański.

Wielu fałszywych apostołów mimo woli oddaje przysługę tłumom, ludziom, dzięki samej potędze nauki Jezusa, którą głoszą, mimo iż jej nie praktykują.

Ale takie dobro nie równoważy zła, wielkiego i niewątpliwego zła, wyrządzanego przez to, że zabijają dusze zdolne do przywództwa i apostolstwa, gdyż te ze wstrętem odwracają się od tych, co sami nie czynią tego, czego nauczają innych.

Dlatego też kto nie chce prowadzić spójnego życia, nigdy nie powinien stawać w pierwszym szeregu jako przywódca. Ani mężczyzna, ani kobieta.