Zestawienie punktów

Mamy być dobrymi zarządcami

Mając jakąkolwiek misję w Ciele Mistycznym Chrystusa, należy postępować nie jak właściciel, ale jak wierny zarządca, który wie, że będzie musiał zdać sprawę ze swoich czynów. Któż – zapytał pewnego dnia Pan – jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby na czas rozdawał jej żywność? Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności. Prawdziwie, powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem.

Lecz jeśli sługa ów powie sobie w duszy: Mój pan ociąga się z powrotem i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić, i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; każe go ćwiartować i z niewiernymi wyznaczy mu miejsce²⁰.

Dobry zarządca wie, jak sprawiedliwie rozdzielać dary swego pana. Wie, jak sprawić, by talenty, które otrzymał, działały na korzyść wszystkich sług, bo non est personarum acceptor Deus²¹, Bóg naprawdę nie ma względu na osoby.

Jest to z pewnością trudne zadanie, ponieważ trudno jest nie dać się zwieść pozorom, a wierny zarządca musi być wrażliwy na poruszenia Ducha Świętego, aby rozdzielać dobra Pańskie tak, jak uczyniłby to sam Pan. Nie może też kierować się wygodnictwem, wyznaczając tym, którzy są dobrymi sługami – właśnie dlatego, że są dobrymi sługami – najbardziej nieprzyjemnego zadania, albo rozdzielając stanowiska i urzędy bez uwzględnienia koniecznego przygotowania ludzi.

Wiecie, że nie lubię przemocy, ale po ludzku rzecz biorąc, rozumiem ostrą reakcję tego, kto za swoje czyste pragnienie służenia nie otrzymał żadnej innej ludzkiej zapłaty z wyjątkiem aroganckiego traktowania. Nawet jeśli nie zabiegał o ziemskie zapłaty, jest przecież istotą ludzką i nietrudno o sytuację, w której ciągle napięta cięciwa zrywa się.