Zestawienie punktów

Powołanie to ukryty skarb, który znajdują tylko ci, których prawdziwie wybiera Bóg: komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą¹⁶. Kiedy odczujecie znaczenie tej łaski Boga, nie zapomnijcie przypowieści o ukrytym skarbie: quem qui invenit homo, abscondit, et prae gaudio illius vadit, et vendit universa quae habet, et emit agrum illum — znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał i kupił tę rolę: to bardzo ludzkie, a jednocześnie nadprzyrodzone, by skrywać łaski Boga!

Spójrzcie, jak Jezus szukał tych, których chciał, żeby poszli za Nim. Piotra i jego brata Andrzeja, którzy byli rybakami, znalazł, kiedy zarzucali sieci w morze. Posłuchajcie, co do nich powiedział: venite post me, et faciam vos fieri piscatores hominum — pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi¹⁷. Piotr i Andrzej, porzucając natychmiast wszystko, poszli za Nim.

Jest jeszcze inny człowiek, nie wymieniony z imienia — opowiada nam o tym św. Mateusz: Magister — Nauczycielu, stwierdza, sequar te quocumque ieris, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz. Pan odpowiedział mu: Lisy mają nory, a ptaki podniebne — gniazda, lecz Syn człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć¹⁸. Nie trzeba się bać — moje Córki i moi Synowie — niebezpieczeństw, przeciwności, surowości służby Bożej.

Panie — prosi Go jeden z Jego uczniów — pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca. Lecz Jezus mu odpowiedział: «Pójdź za Mną, a zostaw umarłym grzebanie ich umarłych»¹⁹. Temu zaś, który Mu powiedział: Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu, odpowiedział Jezus: Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego²⁰.

Tym, którzy mają światło w duszy; którzy czują się wewnętrznie popychani do poszukiwania chrześcijańskiej doskonałości w świecie, przed rozpoczęciem drogi mówię, że ten, kto poprzez powołanie wiąże się, angażuje duchowo, jeżeli nie chce oszukiwać samego siebie, trzeba, żeby zrezygnował z wszelkich doradców i projektów nie należących do tej więzi. W przeciwnym razie tworzyłoby się tyle grup, ile jest osób i więź nadprzyrodzona i cywilna nie przyniosłaby skutku, a nawet mogłaby stać się szkodliwa, dlatego że zostałoby zniszczone posłuszeństwo.

Moje Dzieci, zdarzają się często ludzie, którzy w sprawie powołania osądzają innych i udzielają im rad, mimo że sami nigdy nie odczuwali osobistego niepokoju wywołanego owym Bożym okrzykiem: venite post me! — pójdźcie za Mną!²¹. Bądźcie głęboko wdzięczni za otrzymane powołanie. Pamiętajcie, że to prawda, że Wasze powołanie ma tylko jedną drogę i że po tej drodze można kroczyć powoli, iść z pośpiechem, biec albo skakać. W Dziele nie zamykamy dusz w sztywnych ramach, nie wkładamy ludzi w stalową formę charakteryzującą się gestami, zachowaniami i słowami spoza rzeczywistości świata, dlatego że żyjemy w świecie dla Boga.