Zestawienie punktów

Obowiązek wspólnego życia. Nie odrzucać nikogo

Najukochańsze Córki i najukochańsi Synowie, jak widzicie, harmonijne praktykowanie świętej ustępliwości i świętej nieustępliwości jest zarazem łatwe i trudne. Łatwe, dlatego że przynagla nas miłość Chrystusa i pomaga nam Jego łaska. Trudne, dlatego że przeszkadzają nasze złe skłonności wynikające z osobistej nędzy; a poza tym trzeba mieć na uwadze liczne uwarunkowania, żeby nie rozwiązywać problemów fałszywie i pochopnie.

Powiadają, że na chórze kościoła Św. Turybiusza z Liébany są wsporniki, które wydają się podtrzymywać żebra sklepień. Niektórzy z Was z pewnością je widzieli. Jeden ze wsporników wyobraża łeb psa, natomiast ten z przeciwnej strony — łeb kota. Zwykle tłumaczy się, że kot oznacza starego człowieka, którego wszyscy nosimy w sobie, a pies jest odniesieniem do nowego człowieka, którego Jezus Chrystus powołał do życia swoim Odkupieniem. Jednak niekiedy myślę, że te wsporniki mogą być również symbolem stosunków międzyludzkich: narody, wyznania religijne, rasy, osoby, które żyją jak pies z kotem, zawsze walcząc, ale które mają jednak obowiązek współżycia społecznego, aby utrzymywać ciężar sklepienia, czyli pokój i ład na świecie.

Nie zapominajcie, że oprócz spraw, które dzielą, istnieją również sprawy, które łączą, które mogą ułatwiać relacje pełne szacunku — przyjazne i lojalne. I że my, dzieci Boga w Jego prawdziwym Kościele, musimy to umieć wykorzystywać i podkreślać, żeby przyciągać w ten sposób do światła iis qui ignorant et errant — tych, którzy nie wiedzą i błądzą¹⁸.

Nigdy nie byłem do końca przekonany do tego przykładu, który jest przywoływany, żeby opisać postępowanie chrześcijanina: dobre jabłka w koszyku psują się, kiedy doda się tam zgniły owoc. My, moje Dzieci, nie musimy obawiać się relacji z tymi, którzy nie posiadają nauki Jezusa Chrystusa, albo tą nauką nie żyją.

Przy zachowaniu odpowiednich zasad ostrożności nie musimy odrzucać nikogo, ponieważ mamy dostateczne środki duchowe, ascetyczne i intelektualne, żeby nie dać się zepsuć. Dziecko Boże w Dziele nie ulega wpływom środowiska, tylko musi być tym, który je kształtuje jako środowisko nasze, jako środowisko Pana Jezusa Chrystusa, który przebywał z grzesznikami¹⁹.

Przykład pierwszych chrześcijan

Niech wystarczy tych kilka przykładów, żebyśmy nigdy nie zapomnieli, w jaki sposób i w jakim duchu mamy prowadzić pracę dla zbawienia dusz. Naszą ambicją ma być żyć na wzór Naszego Pana, Chrystusa, a także na wzór Jego pierwszych uczniów, tak żeby nie było podziałów ze względu na pochodzenie, narodowość, język albo poglądy.

Poza tym trzeba, abyśmy zwracali uwagę wszystkich katolików, wszystkich ludzi, na to nowe przykazanie, o którym przedtem Wam przypomniałem. Wydaje mi się, jakbym słyszał wołanie Świętego Pawła, który zwraca się do Koryntian: divisus est Christus? Numquid Paulus crucifixus est pro vobis? aut in nomine Pauli baptizati estis?— Czyż Chrystus jest podzielony? Czyż Paweł został za was ukrzyżowany? Czyż w imię Pawła zostaliście ochrzczeni, abyście mówili dalej: ja jestem od Pawła, a ja od Apollosa; ja jestem Kefasa, a ja Chrystusa⁴².

Fakt, że wszyscy są dziećmi Bożymi, że wszyscy zostali odkupieni przez Jezusa Chrystusa to najgłębsza przyczyna jedności między ludźmi i nie trzeba innych powodów. Czyste złoto, czyste srebro nie potrzebują dodatkowych określeń: kiedy srebro jest srebrem, a złoto złotem, nazywa się je w ten sposób, nic więcej. Jeżeli przydaje się im dodatkowe określenie — niekiedy dodatkową nazwę — przestają być wysokiej jakości metalem. Stają się imitacją o niewielkiej wartości.