Zestawienie punktów

Zachowałeś się dobrze… chociaż upadłeś tak nisko. – Zachowałeś się dobrze, ponieważ się upokorzyłeś; ponieważ się poprawiłeś, ponieważ nabrałeś nadziei, a nadzieja na nowo doprowadziła cię do Miłości. – Nie rób zdziwionej miny, zachowałeś się dobrze! – Podniosłeś się z ziemi: surge – zabrzmiał ponownie potężny głos – et ambula¹: a teraz, do pracy!

Właśnie na tym ma polegać twoje życie wewnętrzne: zaczynać… i na nowo zaczynać.

Jakże trafne wydają się tobie, sportowcowi, te słowa Apostoła: Nescitis quod ii, qui in stadio currunt omnes quidem currunt, sed unus accipit bravium? Sic currite ut comprehendatis – Czyż nie wiecie, że gdy zawodnicy biegną na stadionie, wszyscy wprawdzie biegną, lecz jeden tylko otrzymuje nagrodę? Przeto tak biegnijcie, abyście ją otrzymali!

Poniosłeś porażkę! – My nigdy nie ponosimy porażek. – Złożyłeś całe swoje zaufanie w Bogu. – Nie zaniedbałeś żadnego ludzkiego środka.

Bądź pewien tej prawdy: twój sukces – teraz i w tej sprawie – polegał właśnie na niepowodzeniu. – Podziękuj Panu i rozpocznij na nowo!

Nie powiodło ci się? – Tobie – jesteś o tym przekonany – nie może się nie powieść.

To nie było niepowodzenie: nabrałeś doświadczenia. – Naprzód!

„Matko!” – Wołaj ją głośno, ze wszystkich sił. – Twoja Matka, Maryja, słyszy cię, widzi, że może jesteś w niebezpieczeństwie, a wraz z łaską swojego Syna ofiaruje ci pociechę swojego uścisku, czułość swoich dłoni. I nabierzesz na nowo sił do walki.

Jeszcze jeden upadek – i to jaki…! Czy masz rozpaczać…? Nie: upokorz się i uciekaj się przez Maryję, twoją Matkę, do miłosiernej Miłości Jezusa. – Odmów Miserere¹ – i w górę serce! – Rozpocznij na nowo.

Upadłeś bardzo nisko! – Zacznij kłaść fundamenty właśnie tam, na samym dole. – Bądź pokorny. – Cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies. – Nie wzgardzi Bóg sercem pokornym i skruszonym.

Jeśli ty Go nie opuścisz, On nie opuści ciebie.