Zestawienie punktów

Ty, który zajmujesz stanowisko kierownicze, pomyśl: najmocniejsze i najskuteczniejsze narzędzia wyszczerbiają się i niszczą, i stają się bezużyteczne, kiedy się z nimi źle obchodzić.

Jakiż żal budzą niektóre osoby sprawujące władzę, kiedy wydają sądy i mówią lekkomyślnie, bez zbadania sprawy, wypowiadając kategoryczne opinie na temat osób lub kwestii, których nie znają, a nawet… żywią wobec nich uprzedzenia, będące owocem braku lojalności!

Skoro zostałeś postawiony na bardzo wysokim stanowisku, postąpiłbyś nieroztropnie, interpretując milczenie swoich podwładnych jako znak aprobaty. Pomyśl, że nie pozwalasz im przedstawić swoich sugestii i że czujesz się obrażony, kiedy jednak je zgłaszają. — Musisz się poprawić.

Jeżeli ktoś pozwoli na to, żeby wśród owiec hodować wilki… może sobie łatwo wyobrazić los swoich owieczek.

Kiedy ludzie przeciętni, miernego intelektu i miernego ducha chrześcijańskiego otrzymują władzę, otaczają się głupcami: ich próżność podpowiada im fałszywie, że dzięki temu nigdy nie stracą swojej pozycji. Rozsądni natomiast otaczają się uczonymi — których cechuje nie tylko wiedza, alei czystość życia — i czynią z nich ludzi zdolnych do kierowania. Taka pokora nie zawodzi ich, ponieważ gdy czynią innych wielkimi, sami stają się wielcy.

Nie jest roztropnie powierzać ludziom niewypróbowanym ważne zadania kierownicze, żeby zobaczyć, co z tego wyniknie. — Jak gdyby dobro wspólne mogło zależeć od skrzynki z niespodzianką!

Powierzono ci władzę, a ty w swoim działaniu kierujesz się tym, co powiedzą ludzie? — Stary głupcze! — Przede wszystkim powinno ci zależeć na tym, co powie Bóg; dopiero potem — bardzo na drugim miejscu, a czasami nigdy — powinieneś zastanawiać się nad tym, co mogą pomyśleć inni. “Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie”.

Zajmujesz odpowiedzialne stanowisko. Pełniąc swoją funkcję, pamiętaj: to, co w działaniu jest osobiste, umiera wraz z osobą, która chciała stać się niezastąpiona.

Podstawowa zasada dobrego rządzenia: dzielić odpowiedzialność z innymi, ale nie po to, by szukać własnej wygody lub anonimowości. Powtarzam: dzielić odpowiedzialność, wymagając od każdego zdania sprawy z wykonanego zadania, żeby móc “zdać sprawę” przed Bogiem i przed ludźmi, jeżeli zajdzie potrzeba.

Nie mów o żadnym ze swoich podwładnych, że się nie nadaje. — To ty się nie nadajesz; gdyż nie potrafisz postawić go w miejscu, w którym mógłby być pożyteczny.