Zestawienie punktów

“To bardzo trudne!” — wołasz zniechęcony. Posłuchaj, jeśli będziesz walczyć, łaska Boża ci wystarczy: zrezygnujesz z własnych korzyści, będziesz służyć innym dla Boga i pomożesz Kościołowi tam, gdzie dzisiaj toczy się walka: na ulicy, w fabryce, w warsztacie, na uniwersytecie, w biurze, w swoim środowisku, wśród swoich bliskich.

Przeczytałem przysłowie, bardzo popularne w niektórych krajach: “świat należy do Boga, ale Bóg wynajmuje go ludziom dzielnym”, i zamyśliłem się nad tym. — Na co czekasz?

Pan okazał nam taką delikatność szlachetnej Miłości, że pozwolił, abyśmy dla Niego zdobywali ziemię. On — zawsze tak pokorny! — zechciał się ograniczyć do tego, by to umożliwić… Nam zaś odstąpił cząstkę najłatwiejszą i najprzyjemniejszą: działanie i zwycięstwo.

Świat… — “To nasze miejsce!”… — A mówisz to ze wzrokiem i myślami skierowanymi ku niebu, z przekonaniem rolnika, który stąpa dumnie wśród własnych łanów: Regnare Christum volumus! — Chcemy, aby On królował na swojej ziemi!

“To czas nadziei i żyję tym skarbem. Nie są to puste słowa, Ojcze — powiadasz do mnie — to rzeczywistość”. A zatem… cały świat, wszystkie wartości ludzkie, które pociągają cię z niezwykłą siłą — przyjaźń, sztukę, naukę, filozofię, teologię, sport, przyrodę, kulturę, dusze… — wszystko to złóż w nadziei: w nadziei Chrystusowej.

Świat jest zimny, sprawia wrażenie uśpionego. — Często patrzysz na niego ze swojego miejsca obserwacji takim wzrokiem, jakbyś chciał go rozpalić: Panie, niech się przebudzi! — Skieruj swą niecierpliwość na właściwą drogę: bądź pewien, że jeśli potrafimy dobrze rozpalić nasze życie, zaniesiemy ten ogień do wszystkich zakątków świata… A wówczas panorama się zmieni.

Oto jest twoje zadanie jako chrześcijańskiego obywatela: przyczyniać się do tego, aby miłość i wolność Chrystusa przewodziły wszystkim sferom współczesnego życia: kulturze, gospodarce, pracy i wypoczynkowi, życiu rodzinnemu i społecznemu.

Oto zasadniczy błąd, którego powinieneś się wystrzegać: chodzi o myślenie, że zwyczaje oraz wymogi — szlachetne i słuszne — twoich czasów i twojego środowiska nie mogą być podporządkowane świętości nauczania moralnego Chrystusa i do niego dostosowane. Zwróć uwagę, że powiedziałem wyraźnie: “szlachetne i słuszne”. Inne nie mają prawa bytu.

Już przed wielu laty dostrzegłem z całkowitą jasnością zasadę, która zawsze będzie aktualna: ze względu na atmosferę panującą w społeczeństwie, oddalonym od wiary i moralności chrześcijańskiej, potrzebna jest nowa forma praktykowania i głoszenia odwiecznej prawdy Ewangelii: w samym jądrze społeczeństwa i świata synowie Boży powinni jaśnieć dzięki swoim cnotom niczym lampy w ciemności — Quasi lucernae lucentes in caliginoso loco .

Wieczna żywotność Kościoła katolickiego daje pewność, że prawda i duch Chrystusa nie oddalają się od różnorodnych potrzeb danego czasu.

Aby iść śladami Chrystusa, współczesny apostoł nie przychodzi, by coś reformować, ani tym bardziej by odcinać się od otaczającej go rzeczywistości historycznej… — Wystarczy, że będzie postępować jak pierwsi chrześcijanie, ożywiając swoje środowisko.

Serdeczne pozdrowienie brata w atmosferze podróży przypomniało ci, że uczciwe drogi tego świata są otwarte dla Chrystusa: trzeba tylko, abyśmy na nie weszli z duchem zdobywców. Tak, Bóg stworzył świat dla swoich dzieci, żeby w nim mieszkały i uświęcały go: na co czekasz?