Zestawienie punktów
Wychodzę z siebie, żeby moi młodsi bracia mogli “miękko stąpać”, jak ksiądz nam mówi. Tyle radości jest w tym trudzie!
Inny człowiek wiary napisał mi: “Kiedy z konieczności jest się odizolowanym, doskonale odczuwa się pomoc braci. Zważywszy, że teraz wszystko muszę znosić Ťsamť, myślę często, że gdyby nie owo Ťtowarzyszenie sobie nawzajem z dalekať — błogosławiona komunia świętych! — nie potrafiłbym zachować optymizmu, który mnie wypełnia”.
Nie zapominaj, że czasami potrzebujemy mieć obok siebie uśmiechnięte twarze.
To prawda: nie jesteśmy nic warci, jesteśmy niczym, nic nie potrafimy, nic nie posiadamy. A przy tym pośród codziennej walki nie brakuje przeszkód, pokus… Lecz “radość” twoich braci rozwieje wszystkie trudności, gdy tylko do nich dołączysz, ponieważ zobaczysz wówczas, jak mocno opierają się na Nim: Quia Tu est Deus fortitudo mea — bo Ty, Panie, jesteś naszą mocą.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/surco/26198/ (03-05-2024)