Zestawienie punktów

Jesteśmy dziećmi Bożymi. Nosicielami jedynego płomienia zdolnego w stanie oświecić ziemskie drogi dusz; jedynego blasku, w którym nie będzie nigdy miejsca dla ciemności, mroku ani cienia. — Pan posługuje się nami jak pochodniami, by światło to świeciło… Od nas zależy, by wielu ludzi nie pozostawało w ciemnościach, lecz kroczyło drogami, które prowadzą do życia wiecznego.

— Bóg jest moim Ojcem! — Jeśli będziesz to głęboko rozważać, nigdy nie porzucisz tej pocieszającej myśli.

— Jezus jest moim najdroższym Przyjacielem (jeszcze jedno odkrycie!), kocha mnie całym boskim szaleństwem swojego Serca.

— Duch Święty jest moim Pocieszycielem, prowadzi mnie przez całą moją drogę.

Rozważ to głęboko. — Ty należysz do Boga… a Bóg należy do ciebie.

Jesteś jak biedak, który nagle dowiaduje się, że jest… synem króla! — Dlatego odtąd na ziemi zależy ci tylko na chwale — pełnej chwale — twojego Ojca, Boga.

Jasno zobaczyłeś swoją godność dziecka Bożego, ale nawet gdybyś już nigdy miał jej tak nie dostrzec — tak się nie stanie! — powinieneś iść dalej tą drogą, na zawsze, w poczuciu wierności, bez oglądania się wstecz.

Dziecko Boże nie boi się ani życia, ani śmierci, gdyż fundamentem jego życia duchowego jest poczucie synostwa Bożego: Bóg jest moim Ojcem — myśli — i jest Sprawcą wszelkiego dobra, jest samą Dobrocią. — Lecz czy ty i ja postępujemy naprawdę jak dzieci Boże?