Zestawienie punktów

Nasze apostolstwo — powtórzę tysiące razy — to zawsze praca zawodowa, świecka. To zaś powinno się wyrażać jednoznacznie jako istotna cecha, również, a nawet szczególnie, w ośrodkach nauczania, które będą korporacyjną działalnością apostolską Dzieła.

Zawsze będzie chodziło o ośrodki organizowane przez zwyczajnych obywateli — członków Dzieła lub nie — jako zawodowa, świecka działalność, w całkowitej zgodzie z prawami poszczególnych krajów, uzyskująca od władz cywilnych uznanie, jakie przyznaje się takiej samej działalności innych obywateli. Poza tym zazwyczaj będą one organizowane pod wyraźnym warunkiem, że nigdy nie będą uważane za oficjalną lub półoficjalną działalność katolicką, to znaczy, z bezpośrednią zależnością od katolickiej hierarchii.

Nie będą to ośrodki nauczania, które Kościół hierarchiczny wspiera i tworzy na różne sposoby, zgodnie z nienaruszalnym prawem, które nadaje mu jego Boskie posłannictwo, ale inicjatywy obywateli, korzystających z prawa do wykonywania działalności zawodowej w różnych dziedzinach życia społecznego, a w związku z tym również w nauczaniu. A także korzystających z prawa ojców rodzin do chrześcijańskiego wychowywania swoich dzieci: Zatem rodzina ma bezpośrednio od Stwórcy posłannictwo, a stąd też i prawo wychowania potomstwa, prawo, którego zrzec się nie można, ponieważ nierozdzielnie łączy się ono ze ścisłym obowiązkiem, prawo wcześniejsze od jakiegokolwiek prawa ludzkiej społeczności czy państwa, a stąd nietykalne ze strony jakiejkolwiek ziemskiej władzy³². Państwo powinno zapewniać realizację owego prawa, udostępniając środki, pilnując w odpowiedni sposób, żeby korzystano z niego w sposób prawy i powinno je uzupełniać tam, gdzie rodzice sami z siebie albo inne osoby nie mogą dotrzeć, albo gdzie jasno wymaga tego dobro wspólne. Dlatego też niesprawiedliwym i niedozwolonym jest wszelki monopol wychowawczy czy też szkolny, który fizycznie lub moralnie zmusza rodziny do posyłania dzieci do szkół państwowych, wbrew obowiązkom chrześcijańskiego sumienia, a także wbrew słusznym ich upodobaniom³³.

Jest zatem jasne, że dzieła korporacyjne Dzieła nie będą mogły być uważane za dzieła oficjalnie czy półoficjalnie kościelne^[9]. Ani nie będą mogły być grupowane czy klasyfikowane w jakiś sposób — i pod żadnym pretekstem — razem z instytucjami tego typu. Tak samo przedstawiciele albo nauczyciele z tych ośrodków nauczania nigdy nie będą częścią organizacji, stowarzyszeń lub federacji grupujących ośrodki kościelne czy zakonne. Ani też nie będą uczestniczyć w spotkaniach, zjazdach i innych wydarzeniach, organizowanych przez te instytucje.

Ten sposób postępowania, moje Córki i moi Synowie, to fundamentalny wymóg naszego ducha. Dlatego że nasze apostolstwo jest wybitnie świeckie i nie możemy podejmować żadnej działalności wiążącej się z ustępstwami w tej dziedzinie. Poza tym jest to również wymóg — dlatego Pan dał nam tego ducha — większej skuteczności naszego apostolskiego ducha, w służbie Kościoła i wszystkich dusz.

W ten sposób nasze ośrodki nauczania nigdy nie będą angażować hierarchii kościelnej, choćby w nich prowadzono solidną formację chrześcijańską i starannie podążano za wskazaniami Magisterium w dziedzinie nauczania. Nasza praca to praca świeckich i odpowiedzialnych katolików, którzy wykorzystują w służbie Bogu wszystkie swoje prawa zwykłych obywateli i odczuwają w duszy pilność posłannictwa apostolskiego, które jest obowiązkiem wszystkich wiernych chrześcijan, jako członków Ciała Chrystusa.