Zestawienie punktów

Obok tych tradycyjnych środków, których nigdy nie może zabraknąć, pojawi się szereg przedsięwzięć kulturalnych, naukowych, artystycznych, sportowych itp., które przybliżą wielu młodych ludzi do naszego apostolstwa. Nie zapominajcie, że interesują nas wszystkie dusze: musimy otworzyć się szeroko, aby nieść wszędzie światło dobrej nauki.

Chociaż na początku niekiedy nie będzie zbyt wielu młodych ludzi, którzy później wezmą udział w kursach formacyjnych – ponieważ wymaga to już pewnej dojrzałości – to jednak poprzez uczestnictwo w tych innych zajęciach, związanych z dziełem świętego Rafała, dadzą Wam możliwość pomagania im poprzez uzupełnianie niektórych aspektów ich formacji ludzkiej, kulturalnej, zawodowej i religijnej; oraz przygotowania ich do tego, aby w pewien sposób stali się zdolni do bycia wybranymi^[15].

Możliwe działania są niezliczone: pole do inicjatywy jest szerokie

Istnieje niezliczona ilość, w ich różnorodności zadań, które można zorganizować w naszych domach i poza nimi. Widzieliście to już w tych latach, Córki i Synowie, a zobaczycie to jeszcze lepiej w przyszłości, gdy nasze apostolstwo – z łaską Bożą – rozprzestrzeni się po całej ziemi.

Nigdy nie chciałem was ograniczać, lecz przeciwnie, dbałem o to, abyście działali z wielką swobodą. W waszej działalności apostolskiej musicie podjąć inicjatywę, w ramach bardzo szerokiego marginesu wskazanego przez naszego ducha, aby w każdym miejscu, w każdym środowisku i w każdym czasie znaleźć działania, które najlepiej odpowiadają sytuacji młodych ludzi, których dotyczą.

Dla studentów szkół wyższych – spotkania kulturalne; dla innych – klub sportowy; dla młodych rolników – praktyczne zajęcia rolnicze; itd. itd. Możliwości są bardzo różne, ale zawsze mają wspólną cechę: są to prace świeckie, właściwe naszej specyficznej drodze apostolskiej; nigdy nie są to działania kościelne ani oficjalna praca Kościoła.

Staramy się dostarczać środków formacyjnych, które są dostosowane do gustu osób, do których są skierowane, i które służą poznaniu tych osób, kontaktom z nimi i przybliżeniu ich do ciepła naszego ducha i do światła nauki Jezusa Chrystusa. To właśnie ten zestaw działań nadaje dziełu świętego Rafała doskonałą zdolność adaptacji w każdych okolicznościach. Nasza praca z młodzieżą – można powiedzieć – jest garniturem szytym na miarę każdego czasu i miejsca.

Działalność kulturalna, serie konferencji, kursy monograficzne itp. powinny być zawsze okazją do nauczania dobrej doktryny: do naturalnego rozpowszechniania zasad kościelnego prawa publicznego, społecznej nauki Kościoła; do uświadamiania praw i obowiązków katolików w życiu publicznym, zawodowym, rodzinnym.

Możliwa jest również wymiana poglądów na tematy aktualne, ale należy wtedy szczególnie starać się przestrzegać podanego przeze mnie kryterium: rzeczy się studiuje, a nie dyskutuje, a uczyć mogą tylko ci, którzy mają do tego odpowiednie przygotowanie.

Ci, którzy wezmą w tym udział, będą musieli uprzednio przestudiować z poczuciem odpowiedzialności – bez improwizacji i lekkomyślności – sprawę, którą będą się zajmować, i będą musieli ze spokojem wysłuchać opinii przeciwnych ich własnym, z miłością dla wolności innych – we wszystkim, co jest otwarte na różne opinie – i z wielką uwagą, w miłości.

Jako kolejny środek formacji może być pożyteczne, aby w niektórych naszych ośrodkach zorganizować domowe kino, dobre moralne i artystyczne – być może poprzez utworzenie klubu, którego członkowie płaciliby odpowiednie składki, tak aby ta działalność nie stanowiła obciążenia dla domu.

Ponadto, wiele z tych zadań wykonywanych w związku z dziełem świętego Rafała powinno przyczynić się do wsparcia ośrodka, zawsze praktykując z młodzieżą apostolstwo niedawania^[16], ponieważ to, co nie kosztuje, nie jest doceniane.

Należy również pomyśleć o organizowaniu sesji literackich, koncertów i innych działań artystycznych, aby dotrzeć do młodzieży, która uczęszcza do tego typu kół, konserwatoriów muzycznych, szkół plastycznych itp. Jest to pilne i niezwykle skuteczne apostolstwo: sit mihi carmen istud pro testimonio³⁴, aby sztuka we wszystkich swoich przejawach była także żywym świadectwem naszej katolickiej wiary, delikatnym i mocnym bodźcem, który przyciąga dusze do Boga.

Również wycieczki są przydatne, aby zaprzyjaźnić się z młodymi ludźmi i lepiej ich poznać. Dobrze jest, aby od czasu do czasu opuścili swoje zwykłe środowisko nauki lub pracy. Powodem może być wizyta w miejscu o znaczeniu historycznym lub kulturalnym, lub zwykły spacer na łonie natury, pod warunkiem, że jest to rozsądne, proporcjonalne – nie chodzi o sprawdzenie wytrzymałości fizycznej – i zgodne z ich skłonnościami.

Ze świętym sprytem łatwo jest znaleźć – przy takich okazjach – chwile na bardziej osobistą rozmowę z młodymi, na krótką praktykę religijną, na otwarcie przed ich oczami niespodziewanych horyzontów świętości i apostolstwa.

Korzystając z kilku dni wolnych, można również zorganizować wyjazdy, które mają wydźwięk atmosfery naszych domów. Tam będziecie mogli nauczyć ich w sposób praktyczny tak wielu drobiazgów dotyczących troski o innych, pomożecie im w kultywowaniu cnót ludzkich i w sposób naturalny będą żyli z wami niektórymi z naszych norm pobożności.

W przypadku, gdy studenci zwyczajowo pracują w miesiącach, w których uczelnia jest zamknięta, może być również możliwe, aby osoby prywatne lub przedsiębiorstwa organizowały pracę w okresie wakacyjnym, aby zaoferować młodzieży płatne zatrudnienie i w ten sposób dać im możliwość kontynuowania nauki.

Nie ma przeciwwskazań, aby w okresie letnim zorganizować wspólną pracę, płacąc tym, którzy tego potrzebują, ponieważ inni zaoferują się za darmo. Dzięki temu będziemy mogli czasem przygotować kolejne narzędzie apostolstwa – mały domek, schronisko, itp. – a także prowadzić działalność charytatywną, na przykład budować domy na wsi lub w mieście dla potrzebujących; wykonywać konkretne prace w szpitalach lub szkołach, itp.; lub narzędzie kulturalne – wykopaliska, prace badawcze, w których mogą uczestniczyć młodzi z pracy świętego Rafała.

Zawsze znajdziemy właściwą formułę. Inne zadanie, na przykład, które może służyć jako środek w pracy Rafała – nie myślcie, że to głupie – jest zbieranie i odnawianie mebli, staroci, które zdezynfekowane i artystycznie przerobione zaoszczędzą nam pieniędzy, kiedy będziemy musieli otworzyć nowy dom.

Nie wolno nam zaniedbać w żadnym kraju apostolstwa wśród studentów zagranicznych. Jest ono kolejnym przejawem uniwersalności naszego ducha. Musimy dotrzeć do wszystkich, katolików i niekatolików, bez dyskryminacji rasowej czy językowej.

Wielu polubi Dzieło, a niektórzy otrzymają łaskę nawrócenia, a nawet powołania; i w ten sposób otworzycie drogę do rozprzestrzenienia się naszego apostolstwa na inne ziemie.