Zestawienie punktów

Uświęcenie pracy

Istnieje wielowiekowa przerwa, niewytłumaczalna i bardzo długa, w której ta nauka rozbrzmiewała i rozbrzmiewa niczym nowość. Poszukiwanie chrześcijańskiej doskonałości przez uświęcenie codziennej pracy — każdy powinien robić to za pośrednictwem swojego zawodu i w swoim własnym stanie. Na przestrzeni wielu wieków uważano pracę za coś pospolitego. Uważano ją, nawet wśród osób o wielkich zdolnościach teologicznych, za przeszkodę dla świętości ludzi.

Moje Córki i moi Synowie, każdemu, kto wyklucza uczciwą ludzką pracę — ważną albo skromną — stwierdzając, że nie może być ona uświęcona i uświęcająca, możecie powiedzieć z pewnością, że Bóg nie powołał go do Dzieła.

Trzeba będzie się modlić, powinniśmy się modlić, i będziemy musieli cierpieć, żeby usunąć ten błąd w myśleniu dobrych ludzi. Nadejdzie jednak chwila, w której w oparciu o ludzką pracę we wszystkich jej rodzajach zarówno umysłowych, jak i fizycznych, wzniesie się jednym głosem wołanie chrześcijan mówiących: cantate Domino canticum novum: cantate Domino omnis terra! — śpiewajcie Panu pieśń nową, śpiewaj Panu, ziemio cała!⁵

Aby dokonać wyłomu w ludzkiej świadomości po tak wielu wiekach błędu lub zapomnienia o obowiązkach chrześcijanina, powinniście być przyjaciółmi pracy. Nie uświęcimy się bez pracy. Nie jest to możliwe, dlatego że praca jest materią, którą powinniśmy uświęcać, a także jest narzędziem uświęcenia.

Powinniście być wierni, mocni, posłuszni. Potrzebujecie ludzkich cnót, wielkiego serca, lojalności. Prosząc o to, nie proszę Was o nadzwyczajne rzeczy. Proszę Was po prostu o to, żebyście dotknęli głową niebios. Macie do tego prawo, dlatego że jesteście dziećmi Bożymi. Jednakże równocześnie proszę Was, żeby Wasze nogi, Wasze stopy pewnie stąpały po ziemi, żeby uwielbiać Pana, Naszego Stwórcę, poprzez świat i ziemię, i ludzką pracę.

Kontempluję już, jak moje dzieci (powtarzam, jesteśmy dziećmi Bożymi) poprzez wieki działając w sposób profesjonalny, z mądrością artysty, ze szczęściem poety, z pewnością nauczyciela i ze skromnością bardziej przekonującą niż wymowność, poszukują — dążąc do chrześcijańskiej doskonałości w swoim zawodzie i w swoim stanie pośród świata — dobra całej ludzkości.