Zestawienie punktów

Przeszkoda ciemności wewnętrznej

Być może będziemy musieli przezwyciężyć inną przeszkodę: ciemność w życiu wewnętrznym. Człowiek pobożny może doświadczyć mroku w swoim biednym sercu. Ten stan może trwać przez kilka chwil, kilka dni, jakiś dłuższy okres, kilka lat. To czas, by wołać: Panie, zmiłuj się nade mną, bo nieustannie wołam do Ciebie. Ty, bowiem, Panie, jesteś dobry i pełen przebaczenia, pełen łaskawości dla wszystkich, którzy Cię wzywają (Ps 86[85], 3.5). Wtedy też warto rozważać cudowne wydarzenie, o którym opowiada nam św. Jan: Jezus, przechodząc obok, ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia. Uczniowie Jego zadali Mu pytanie: «Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomy — on czy jego rodzice?» Jezus odpowiedział: «Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale stało się tak, aby się na nim objawiły sprawy Boże» (J 9, 1–3).

Może się zdarzyć, że ślepota — jeżeli nadejdzie — nie będzie konsekwencją błędów, lecz środkiem, którym Bóg chce się posłużyć, żeby uczynić nas bardziej świętymi, skuteczniejszymi. W każdym razie chodzi o życie wiarą, o uczynienie wiary bardziej teologalną, mniej zależną od względów, które nie pochodzą od samego Boga. Ktoś o niskim poziomie wiedzy więcej pewnym jest tego, co słyszy od jakiegoś naukowca niż tego, co mu się według jego mniemania wydaje; o wiele więcej człowiek pewniejszy jest tego, co słyszy od Boga — który mylić się nie może, niż tego, co widzi własnym rozumem — który może błądzić¹⁴.

To powiedziawszy, splunął na ziemię, uczynił błoto ze śliny i nałożył je na oczy niewidomego; i rzekł do niego: «Idź, obmyj się w sadzawce Siloam» — co się tłumaczy: Posłany. On więc odszedł, obmył się i wrócił, widząc (J 9, 6–7). Oczyść się, a Twój wzrok się polepszy — stanie się jasny, Boży.

Bóg wywyższa tym samym, czym i uniża. Dusza, która pozwoli się prowadzić, będzie posłuszna, całkowicie zaakceptuje oczyszczenie, będzie żyć wiarą, w końcu zacznie widzieć z niespodziewaną jasnością. A oto znów przemówił do nich Jezus tymi słowami: «Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia» (J 8, 12).

Nasze rozterki wynikają również z powodu problemów z pokorą. Spójrz na celnika, jak modli się w świątyni: pozostał daleko i dlatego Bóg łatwiej się do niego przybliżył. Nie odważywszy się wznieść oczu ku niebu, miał już przy sobie Tego, który stworzył niebiosa… To, czy Bóg nie będzie, czy też będzie daleko, zależy od ciebie. Miłuj a Bóg przybliży się i zamieszka w tobie¹⁵.