Zestawienie punktów

Domine! – Panie! – Si vis, potes me mundare – jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.

– Jakaż to piękna modlitwa! Powtarzaj ją często z wiarą trędowatego, gdy ci się zdarzy to, o czym wie Bóg i ty, i ja. – Wnet usłyszysz odpowiedź Mistrza: Volo, mundare! – Chcę, bądź oczyszczony!

Nie bądź tak ślepy ani tak nierozważny, żeby nie wejść w głąb każdego Tabernakulum, kiedy spostrzeżesz mury lub wieże domu Pańskiego. – On na ciebie czeka.

Nie bądź tak ślepy ani tak nierozważny, żeby nie pomodlić się do Maryi Niepokalanej, choćby jakimś aktem strzelistym, gdy mijasz miejsca, w których – jak wiesz – obraża się Chrystusa.

Nie bądź pesymistą. – Czyż nie pojmujesz, że wszystko, co się wydarza i co może się wydarzyć, jest dla dobra?

– Twój optymizm powinien być prostą konsekwencją twojej wiary.

Mówisz, że jesteś… niczym. – Że inni stworzyli już i nadal tworzą wspaniałe organizacje, prasę, propagandę. Że mają do dyspozycji wszystkie środki, a ty nie masz żadnego… Cóż, przypomnij sobie o Ignacym: Nieuk wśród doktorów na uniwersytecie w Alcalá. – Ubogi, wręcz nędzarz, wśród studentów w Paryżu. – Prześladowany, zniesławiony…

Oto jest droga: miłuj, wierz i… cierp! Twoja Miłość, twoja Wiara i twój Krzyż to niezawodne środki do urzeczywistnienia i uwiecznienia zapału apostolskiego, jaki nosisz w sercu.

„Obchodźcie się z Nim dobrze! Obchodźcie się z Nim dobrze!” – mówił ze łzami w oczach pewien sędziwy biskup do nowych kapłanów, których właśnie wyświęcił.

– Panie! Któż mi użyczy donośnego głosu i odpowiedniego autorytetu, bym mógł w ten sam sposób wołać do uszu i serc tylu, tylu chrześcijan!

Z jaką nikczemną błyskotliwością argumentuje szatan przeciwko naszej wierze katolickiej!

Odpowiadajmy mu zawsze, nie wdając się w dyskusje: „Jestem synem Kościoła!”.

Słuchaj, duszo apostolska, co ci mówi św. Paweł: justus ex fide vivit – sprawiedliwy z wiary żyć będzie.

– Jakże możesz dopuszczać, aby jej ogień przygasał?

Si habueritis fidem sicut granum sinapis! – Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy!

– Jakaż wielka obietnica zawarta jest w tych słowach Mistrza!

Bóg jest ten sam, co zawsze. – Potrzeba ludzi wiary, a powtórzą się cuda, o których czytamy w Piśmie Świętym.

– Ecce non est abbreviata manus Domini – Ręka Boża, Jej moc, nie zmniejszyła się!

Nie mają wiary. – Za to mają przesądy. Śmiech i wstyd wzbudził w nas ów zamożny człowiek, który niepokoił się, słysząc jakieś słowo, samo w sobie obojętne i niegroźne – ale według niego niosące złą wróżbę – albo widząc, jak ktoś przechodzi pod drabiną.

Omnia possibilia sunt credenti – wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy. – To słowa Chrystusa.

– Co się stało, że nie mówisz razem z apostołami: adauge nobis fidem – przymnóż mi wiary!?

Akty Wiary, Nadziei i Miłości to zawory, dające ujście ogniowi płonącemu w duszach żyjących życiem Boga.