Zestawienie punktów

Jakże szczerze się śmiałeś, kiedy ci poradziłem, abyś swoje młode lata oddał opiece św. Rafała! By również ciebie, jak młodego Tobiasza, doprowadził do małżeństwa z kobietą zacną, urodziwą i bogatą – powiedziałem trochę żartem.

A później – jakże się zamyśliłeś, gdy ci jeszcze doradziłem, abyś za patrona obrał sobie również młodego apostoła Jana, a to na wypadek, gdyby Pan poprosił cię o więcej.

Przyznajesz, że jesteś nędzny. I jesteś. – Mimo to – co więcej: właśnie dlatego! – Bóg wybrał ciebie.

– On zawsze używa nieodpowiednich narzędzi, aby było widać, iż „dzieło” jest Jego.

– Od ciebie wymaga jedynie uległości.

Bądź narzędziem – ze złota czy ze stali, z platyny czy z żelaza, dużym czy małym, precyzyjnym czy topornym…

– Wszystkie one są użyteczne: każde z nich spełnia właściwe sobie zadanie. Kto powie, że wśród rzeczy materialnych piła stolarska jest mniej użyteczna od pęsety chirurga?

– Twoim obowiązkiem jest być narzędziem.

No i co z tego? – Nie rozumiem, jak możesz wycofywać się z pracy wśród dusz tylko dlatego, że Boży ogień, który cię przyciągnął, oprócz światła i ciepła, które cię tak radują, czasem daje też dym spowodowany wadliwością narzędzi. – Chyba że chodzi o ukryta pychę: uważasz się za doskonałego!

Pracy… jest pod dostatkiem. – Narzędzia nie powinny rdzewieć. – Są też normy – po to, by uchronić je przed rdzą i śniedzią. – Wystarczy je stosować.

Nonne hic est fabri filius? Nonne hic est faber filius Mariae? – Czyż nie jest On synem cieśli? Czyż nie jest to cieśla, syn Maryi?

– Bardzo możliwe, iż to, co mówili o Jezusie, powiedzą również o tobie, trochę ze zdumieniem, a trochę z szyderstwem, gdy „definitywnie” zapragniesz spełniać wolę Bożą, być narzędziem: „Ale… czyż nie jest to…?”.

– Zachowaj milczenie. I niech twoje dzieła potwierdzają twoją misję.

Teraz, gdy się już oddałeś, proś o nowe życie, o przybicie „pieczęci”, która potwierdzi autentyczność twojego posłannictwa jako człowieka Bożego.