Zestawienie punktów
Ty, który dla ziemskiej miłostki doznałeś tylu poniżeń, czy doprawdy sądzisz, że miłujesz Chrystusa, choć nie możesz znieść – dla Niego! – tego upokorzenia?
Wypijmy do ostatniej kropli kielich cierpienia w tym nędznym życiu doczesnym. – Bo cóż z tego, że będziemy cierpieć przez dziesięć, dwadzieścia, pięćdziesiąt lat, skoro potem niebo jest na zawsze, na zawsze… na zawsze?
– A przede wszystkim – a jest to racja jeszcze lepsza od powyższej, propter retributionem1 – cóż z tego, że cierpimy, jeśli robimy to, by przynieść pociechę, by sprawić radość Bogu, naszemu Panu, w duchu wynagrodzenia, zjednoczenia z Nim na Krzyżu; krótko mówiąc – jeśli się cierpi z Miłości…?
Mówisz, że jesteś… niczym. – Że inni stworzyli już i nadal tworzą wspaniałe organizacje, prasę, propagandę. Że mają do dyspozycji wszystkie środki, a ty nie masz żadnego… Cóż, przypomnij sobie o Ignacym: Nieuk wśród doktorów na uniwersytecie w Alcalá. – Ubogi, wręcz nędzarz, wśród studentów w Paryżu. – Prześladowany, zniesławiony…
Oto jest droga: miłuj, wierz i… cierp! Twoja Miłość, twoja Wiara i twój Krzyż to niezawodne środki do urzeczywistnienia i uwiecznienia zapału apostolskiego, jaki nosisz w sercu.
Ideo omnia sustineo propter electos – dlatego znoszę wszystko przez wzgląd na wybranych, ut et ipsi salutem consequantur – aby i oni dostąpili zbawienia, quae est in Christo Jesu – które jest w Chrystusie Jezusie.
– Oto dobry sposób na przeżywanie komunii świętych!
– Proś Pana, aby ci udzielił ducha św. Pawła.
„Roślina może zapuścić korzenie i rozgałęzić się tylko wówczas, gdy nie brak jej ożywczego soku, ducha, czegoś, co pracuje od wewnątrz”.
– Twój przyjaciel, który napisał te słowa, wiedział, że masz szlachetne ambicje. – I wskazał ci drogę: dyskrecja, poświęcenie, praca „od wewnątrz”!
Nie wahaj się: pozwól, aby z serca wypłynęło fiat – niech się stanie! – jako ukoronowanie ofiary.
Bolesne ukłucie. – Jeszcze jedno. I jeszcze. – Znoś je, człowieku! Czyż nie widzisz, że skoro jesteś tak mały, możesz Mu ofiarować w swoim życiu – na twojej małej drodze – jedynie te małe krzyże?
A poza tym pomyśl: jeden krzyż na drugi – jedno ukłucie… i drugie, i trzecie… jaki duży stos!
W końcu, dziecko, zdołałeś uczynić coś wielkiego: Miłować.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/camino/26237/ (09-05-2024)