Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
„Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15).
Cały lud przychodził do Niego, On go nauczał (Mk 2,13).
Jezus spostrzega łodzie nad brzegiem. Do jednej z nich wchodzi. Do łodzi każdego z nas wchodzi z tak wielką naturalnością!
Zbliżając się do Chrystusa powinieneś pamiętać, że On jest bardzo blisko ciebie, że przebywa w tobie: Regnum Dei intra vos est — Królestwo Boże pośród was jest (Łk 17,21). Znajdziesz Go w swoim sercu.
Chrystus powinien królować przede wszystkim w naszej duszy. Aby On mógł we mnie królować, potrzebuję obfitości Jego łaski. Tylko w ten sposób każde uderzenie mojego serca, każdy mój oddech, najbardziej ulotne spojrzenie, najzwyklejsze słowo, najzwyczajniejsze odczucie przemieni się w radosne hosanna dla mojego Króla, Chrystusa.
Duc in altum! — Wpłyń na głębię! — Pozbądź się tego pesymizmu, który sprawia, że tchórzysz. Et laxate retia vestra in capturan. — I zarzućcie sieci na połów.
Powinniśmy więc zaufać słowom Pana: wejść do łodzi, chwycić za wiosła, podnieść żagle i wyruszyć w bezkres świata, który Chrystus daje nam w dziedzictwo.
Et regni eius non erit finis! — A Królestwu jego nie będzie końca!
— Czyż nie raduje cię praca w służbie takiego Królestwa?
Źródła:
Notatki ze spotkania 19.03.1960; 1.01.1973. To Chrystus Przechodzi, nr 181. Droga, nr 792. To Chrystus Przechodzi, nr 159. Droga, nr 906.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/santo-rosario/18/ (29-04-2024)