Zestawienie punktów

Wezwanie Pana — powołanie — jest zawsze takie: “Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” . Tak: powołanie wymaga wyrzeczenia, ofiary. Ale jakże miła staje się ofiara — gaudium cum pace, radość i pokój — jeżeli wyrzeczenie jest całkowite!

Zapytałeś mnie, czy dźwigam jakiś krzyż. I odpowiedziałem, że tak, że zawsze dźwigamy Krzyż. — Ale Krzyż chwalebny, boskie znamię, gwarancję, iż jesteśmy prawdziwie dziećmi Boga. Dlatego zawsze kroczymy z Krzyżem szczęśliwi.

Ta droga jest bardzo trudna — powiedział ci. A słuchając tego, przytaknąłeś zadowolony, bo przypominałeś sobie, że Krzyż jest pewnym znakiem prawdziwej drogi… Twój przyjaciel zwrócił jednak uwagę tylko na trudny aspekt tej drogi, nie pamiętając o obietnicy Jezusa: “słodkie jest moje jarzmo”. Przypomnij mu to, ponieważ — gdy się o tym dowie — może się odda.

Jeśli chodzisz do szkoły Mistrza, niech cię nie dziwi, że musisz również zmagać się z niezrozumieniem tylu, tylu osób, które mogłyby ci bardzo pomóc, gdyby poczyniły choćby najmniejszy wysiłek, żeby być wyrozumiałymi.

Pan, Wieczny Kapłan, zawsze błogosławi Krzyżem.

Chrześcijanin zwycięża zawsze przez Krzyż, przez wyrzeczenie się siebie, ponieważ wtedy pozwala, by działała Wszechmoc Boża.