Zestawienie punktów

Że nie ma czasu…? Tym lepiej. Chrystusa interesują właśnie ci, którzy nie mają czasu.

Nie dziw się i nie zniechęcaj dlatego, że ktoś ci zarzucił, iż postawiłeś go twarzą w twarz z Chrystusem, ani że dodał wzburzony: “Teraz nie mogę żyć spokojnie, dopóki nie podejmę decyzji…”. Módl się za niego… Na próżno byś go uspokajał: może obudził się w nim jakiś dawny niepokój, głos sumienia.

Powołań, Panie, więcej powołań! Nie jest ważne, czy siałem ja, czy ktoś inny. — To Ty, Jezu, siałeś naszymi rękami! — Wiem tylko, że obiecałeś nam dojrzały owoc: et fructus vester maneat! — że wasz owoc będzie trwał.

Mów otwarcie. Jeśli ci powiedzą, że chcesz ich “złowić”, odpowiedz, że tak, że tego pragniesz… Ale niech się nie martwią! Ponieważ, jeżeli nie mają powołania — jeżeli On ich nie wzywa — nie przyjdą; a jeżeli je mają, to jaki wstyd skończyć jak bogaty młodzieniec z Ewangelii: w samotności i w smutku.

Twoje zadanie apostoła jest wielkie i piękne. Znajdujesz się w miejscu, w którym zbiegają się łaska i wolność dusz, i uczestniczysz w najuroczystszym momencie życia niektórych ludzi: w ich spotkaniu z Chrystusem.

Wydaje się, że wybrano was każdego z osobna… — powiedział ktoś. — I tak jest!

Z jaką łatwością zaniedbujesz swój plan życia lub wykonujesz rzeczy gorzej, niż gdybyś wcale ich nie robił…! — Czy w ten sposób chcesz coraz bardziej rozmiłowywać się w swojej drodze, żeby potem zarażać innych tą miłością?