Zestawienie punktów

Odmłodniałeś! Rzeczywiście, zauważyłeś, że obcowanie z Bogiem w krótkim czasie przywróciło ci prostotę i szczęście z lat młodości, a nawet pewność i radość — bez dziecinady — dziecięctwa duchowego… Rozglądasz się wokoło i stwierdzasz, że to samo dzieje się z innymi: mijają lata od ich spotkania z Panem, ale im są dojrzalsi, tym bardziej umacnia się ich niezniszczalna wewnętrzna młodość i radość. Nie wyglądają młodo: są młodzi i radośni! Ta rzeczywistość życia wewnętrznego przyciąga, umacnia i podbija dusze. Dziękuj za nią codziennie ad Deum qui laetificat iuventutem — Bogu, który napełnia radością twoją młodość.

Radzę ci, abyś czasami spróbował powrócić… do początku twojego “pierwszego nawrócenia”. Jeżeli nie oznacza to stania się jak dziecko, jest temu bardzo bliskie. W życiu duchowym należy pozwolić prowadzić się z całkowitym zaufaniem, bez obaw i bez obłudy; trzeba mówić z absolutną jasnością o tym, co się ma w głowie i w duszy.

Przystępuj do kierownictwa duchowego z coraz większą pokorą i z regularnością, która także jest pokorą. Pomyśl — nie pomylisz się, ponieważ tam przemawia do ciebie Bóg — że jesteś jak małe dziecko, szczere!, które uczą mówić, czytać, rozpoznawać kwiaty i ptaki, przeżywać radości i smutki, patrzeć na ziemię, po której stąpa.

Przyzwyczaj się odmawiać modlitwy ustne rano, kiedy się ubierasz, jak małe dziecko. — A potem w ciągu dnia będzie ci łatwiej trwać w obecności Bożej.

Różaniec jest szczególnie skuteczny w przypadku tych, których bronią jest rozum i nauka. Ponieważ to pozornie monotonne wołanie dzieci do swojej Matki, gdy wzywamy Najświętszą Maryję Pannę, niszczy w zarodku wszelką próżność i pychę.