Zestawienie punktów

Powinniśmy prosić Boga o wiarę, nadzieję i miłość, przez pokorę, przez wytrwałą modlitwę, godne postępowanie i czyste obyczaje.

Zwróć się do Maryi — Matki, Córki, Oblubienicy Boga, Matki naszej — i proś Ją, by wyjednała dla Ciebie od Trójcy Przenajświętszej więcej łask: łaskę wiary, nadziei, miłości i skruchy, aby — kiedy w życiu zdaje się wiać silny, suchy wiatr, zdolny wyniszczyć kwiaty duszy, nie zniszczył on twoich kwiatów… ani kwiatów twoich braci.

Każda chwila jest odpowiednia, by powziąć skuteczne postanowienie, by powiedzieć “wierzę”, by powiedzieć “ufam”, by powiedzieć “kocham”.

Naucz się wielbić Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Naucz się żywić szczególne nabożeństwo do Trójcy Świętej: wierzę w Boga Ojca, wierzę w Boga Syna, wierzę w Boga Ducha Świętego; ufam Bogu Ojcu, ufam Bogu Synowi, ufam Bogu Duchowi Świętemu; kocham Boga Ojca, kocham Boga Syna, kocham Boga Ducha Świętego. Wierzę w Trójcę Przenajświętszą, ufam Jej i kocham Ją.

— To nabożeństwo jest niezbędne jako nadprzyrodzone ćwiczenie duszy, które wyraża się w porywach serca, choć nie zawsze przyobleka się w słowa.

Choć czasami do twojej duszy wkrada się niechęć i wydaje ci się, że modlisz się tylko ustami, odnawiaj swoje akty wiary, nadziei i miłości. Nie zasypiaj! W przeciwnym razie pośród tego, co dobre, pojawi się zło, które cię porwie.

Kiedy mówisz o cnotach teologalnych, o wierze, nadziei, miłości, pomyśl, że są to raczej cnoty do praktykowania niż do teoretyzowania.