Zestawienie punktów

Rozpoczynając każdy dzień, by pracować u boku Chrystusa i pomagać tylu duszom, które Go szukają, pamiętaj, że jest tylko jedna droga: uciekać się do Pana.

— Jedynie na modlitwie i przez modlitwę uczymy się służyć innym!

Życie wewnętrzne umacnia się dzięki walce w codziennych praktykach pobożności, które powinieneś wypełniać — co więcej: którymi powinieneś żyć — z miłością, gdyż nasza droga jako dzieci Bożych jest drogą miłości.

Wielka i piękna jest misja służby, jaką powierzył nam Boski Nauczyciel. — Dlatego ducha służby — który jest wielkim panowaniem — można doskonale pogodzić z umiłowaniem wolności, które powinno przenikać pracę chrześcijan.

Nie zaniedbuj praktyki upomnienia braterskiego, która jest oczywistym dowodem nadprzyrodzonej cnoty miłości. To kosztuje — wygodniej jest nic nie robić. Wygodniej! — ale to nie jest nadprzyrodzone podejście. — I z tych zaniechań będziesz zdawał sprawę przed Bogiem.

Kiedy będziesz musiał praktykować upomnienie braterskie, rób to z wielką delikatnością — z miłością! — w formie i w treści, gdyż w takiej chwili jesteś narzędziem Boga.

Jeśli potrafisz kochać innych i szerzyć wśród wszystkich to uczucie — delikatną, subtelną miłość Chrystusa — będziecie się wzajemnie wspierać: i ten, który będzie miał upaść, poczuje się podtrzymany — i zobowiązany — tą braterską siłą, by być wiernym Bogu.

Umacniaj swojego ducha umartwienia w drobnych przejawach miłości bliźniego, pragnąc uprzyjemniać wszystkim drogę do świętości pośród świata: jeden uśmiech może być czasami najlepszym wyrazem ducha pokuty.

Obyś umiał na co dzień wielkodusznie zadawać sobie trud, z radością i dyskrecją, by służyć i by uprzyjemniać życie innym. — Ten sposób postępowania to prawdziwa miłość Chrystusa.

Musisz się starać o to, by wszędzie, gdzie jesteś, panował ten “dobry humor” — ta radość — który jest owocem życia wewnętrznego.

Dbaj o ćwiczenie się w pewnym bardzo interesującym umartwieniu: niech twoje rozmowy nie kręcą się wokół ciebie samego.

Większość tych, którzy mają problemy osobiste, “ma je” z powodu egoistycznego myślenia tylko o sobie.

Czy chcesz znać sekret, jak być szczęśliwym? Oddaj się i służ innym, nie oczekując od nich wdzięczności.

Proponuję ci dobrą zasadę postępowania, byś mógł żyć braterstwem, duchem służby: niech — kiedy ciebie zabraknie — inni mogą poprowadzić dalej twoje zadanie, dzięki temu, że wielkodusznie przekazujesz im swoje doświadczenia i nie starasz się być niezastąpionym.

Kiedy głoszę, że mamy stać się dywanem, po którym inni będą miękko stąpać, nie próbuję powiedzieć tylko pięknego zdania: to musi być rzeczywistość! — To trudne, tak jak trudna jest świętość; lecz i łatwe, bo — podkreślam — świętość osiągalna jest dla każdego.

Kiedy naprawdę praktykuje się miłość, nie ma czasu na szukanie samego siebie; nie ma miejsca na pychę: znajduje się tylko okazje do służenia!

Nie ma lepszego panowania niż służba: dobrowolna służba wszystkim duszom! — W ten sposób zdobywa się wielkie zaszczyty: te na ziemi i te w niebie.