Zestawienie punktów

Jeśli będziesz żyć w obecności Boga, pomimo ogłuszającej burzy w twoim spojrzeniu zawsze będzie lśnić słońce, a pod huczącą, niszczycielską falą w twojej duszy będzie panować spokój i pogoda.

Bądź przekonany, synu, że Bóg ma prawo pytać nas: Czy myślisz o Mnie? Czy pamiętasz o Mojej obecności? Czy szukasz we Mnie oparcia? Czy poszukujesz Mnie jako Światła swojego życia, jako zbroi… jako wszystkiego? — Dlatego utwierdź się w tym postanowieniu: w chwilach, które ludzie na ziemi określają jako dobre, będę wołać: Panie! I w chwilach określanych jako złe będę powtarzać: Panie!

Nigdy nie podzielę opinii — choć ją szanuję — tych, którzy oddzielają modlitwę od życia aktywnego, tak jakby były one nie do pogodzenia. Dzieci Boże powinny być kontemplatywne. Mamy być osobami, które pośród zgiełku tłumu potrafią znaleźć ciszę duszy zanurzonej w ciągłej rozmowie z Panem: osobami, które potrafią patrzeć na Niego tak, jak się patrzy na Ojca, jak się patrzy na Przyjaciela, na tego, kogo kocha się do szaleństwa.

Nasza godność dzieci Bożych prowadzi nas — podkreślam — do podtrzymywania ducha kontemplacyjnego pośród wszystkich działań ludzkich, by być światłem, solą i zaczynem dzięki modlitwie, dzięki umartwieniu, dzięki kulturze religijnej i zawodowej — urzeczywistniając ten program: im głębiej tkwimy w świecie, tym bardziej mamy należeć do Boga.