Zestawienie punktów
Zwyczajowe, stałe umartwienia: tak! Ale nie bądź do nich maniacko przywiązany. — Nie mają to być koniecznie zawsze te same umartwienia: tym, co powinno być stałe, regularne, zwyczajowe — lecz bez popadania w przyzwyczajenie — jest sam duch umartwienia.
Świętość ma giętkość rozluźnionych mięśni. Ten, kto chce być świętym, potrafipostępować w taki sposób, że czyniąc coś, co go umartwia, pomija — jeśli tylko nie obraża to Boga — co innego, co również wiele go kosztuje, i dziękuje Panu za taki komfort. Gdybyśmy jako chrześcijanie postępowali inaczej, ryzykowalibyśmy, że staniemy się sztywni, bez życia, jak szmaciane kukły. Świętość nie ma sztywności kartonu: umie się uśmiechać, ustępować, czekać. Jest życiem — życiem nadprzyrodzonym.
Odkrywasz ze zdumieniem, że w każdej z dziedzin, które możesz poprawić, istnieje wiele różnych celów…
— To różne drogi w ramach jednej drogi, które zapobiegają możliwej rutynie i zbliżają cię bardziej do Pana.
— Zmierzaj wielkodusznie do najwyższego celu.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/forja/27425/ (02-05-2024)