Zestawienie punktów
W życiu chrześcijanina wszystko powinno być dla Boga: również słabości osobiste — poprawione! — które Pan rozumie i wybacza.
Dziś modliłem się znowu pełen ufności, prosząc: Panie, niechaj nie dręczą nas nasze dawne, już przebaczone upadki, ani też możliwość przyszłych; obyśmy oddali się w Twoje miłosierne ręce; obyśmy przedstawiali Ci swoje pragnienia świętości i apostolstwa, które pulsują jak rozżarzone węgle pod popiołem pozornego chłodu…
— Panie, wiem, że nas słuchasz. Powiedz Mu to również ty.
Są takie chwile, kiedy — pozbawiony tej jedności z Panem, który dawał ci łaskę ciągłej modlitwy, nawet w czasie snu — zdajesz się siłować z wolą Bożą. — To słabość, wiesz o tym dobrze: ukochaj krzyż; ukochaj brak tylu rzeczy, które świat uznaje za niezbędne; przeszkody utrudniające wejście na drogę bądź… dalsze nią kroczenie; ukochaj swoją nicość i nędzę duchową.
— Ofiaruj — ze skutecznym pragnieniem — sprawy swoje i swoich braci. Z punktu widzenia ludzkiego to niemało; lecz w świetle nadprzyrodzonym — to nic.
Tak, masz rację: jak głęboka jest twoja nędza! Gdybyś szedł o własnych siłach, gdzie byś był teraz, dokąd byś zaszedł…? “Tylko Miłość pełna miłosierdzia może kochać mnie nadal”, przyznałeś.
— Pociesz się: On nie odmówi ci ani swojej Miłości, ani swojego Miłosierdzia, jeśli Go będziesz szukać.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/forja/27085/ (02-05-2024)