Zestawienie punktów

Kiedy staniemy na Kalwarii, gdzie umarł Jezus, doświadczenie swoich osobistych grzechów powinno poruszać nas do żalu: do dojrzalszej i głębszej decyzji, by nie obrażać Go ponownie.

Zbliż się do Jezusa, który umarł za ciebie, zbliż się do tego Krzyża, który widnieje na szczycie Golgoty… Ale zbliż się ze szczerością, z tym skupieniem wewnętrznym, które jest oznaką chrześcijańskiej dojrzałości: aby boskie i ludzkie wydarzenia Męki Pańskiej przeniknęły twoją duszę.

Powinniśmy przyjmować umartwienia z tym samym usposobieniem, jakie miał Jezus Chrystus podczas swojej świętej Męki.

Rozmyślanie o śmierci Chrystusa oznacza zaproszenie do podejmowania swoich codziennych zadań z absolutną szczerością i do traktowania na serio wiary, którą wyznajemy. Ma to być okazją do zanurzenia się w głębi miłości Bożej, aby następnie — słowem i czynami — móc ukazywać ją ludziom.

Wczoraj zobaczyłem obraz przedstawiający umarłego Jezusa. Zachwycił mnie. Jeden Anioł z niewypowiedzianym namaszczeniem całuje Jego lewą rękę; inny zaś, u stóp Zbawiciela, trzyma gwóźdź wyrwany z Krzyża; a na pierwszym planie mały Aniołek, odwrócony do nas plecami, patrzy na Jezusa i płacze. Poprosiłem Pana, by mi ktoś podarował ten obraz: jest piękny, tchnie pobożnością. — Zasmuciło mnie, kiedy się dowiedziałem, że osoba, której zaproponowano to płótno do kupienia, odrzuciła je, mówiąc: “To trup!”. Dla mnie, Panie, będziesz zawsze Życiem.