Zestawienie punktów

Poczuj odpowiedzialność swojej misji: patrzy na ciebie całe niebo!

Wszystkie stworzenia i każde z nich z osobna, wszystkie wydarzenia twego życia, bez wyjątku, powinny stanowić stopnie schodów, które zaprowadzą cię do Boga i które pobudzą cię do poznawania Go i kochania, do dziękowania Mu i do zabiegania o to, by wszyscy Go poznali i kochali.

Powinieneś pracować z takim nadprzyrodzonym spojrzeniem, że pozwolisz sobie na zaabsorbowanie się swoją pracą jedynie po to, aby uczynić ją boską: w ten sposób to, co ziemskie, staje się boskie, a to, co doczesne, staje się wieczne.

Spojrzenie nadprzyrodzone! Opanowanie! Pokój! Patrz w ten sposób na rzeczy, osoby i wydarzenia… oczyma wieczności. Wówczas wszelki mur, który by zamykał ci drogę — choć po ludzku biorąc, byłby ogromny — jakże okaże się mały, gdy naprawdę zwrócisz oczy ku niebu!

W życiu duchowym często trzeba umieć przegrywać w obliczu świata, aby wygrać w niebie. — W ten sposób zawsze się wygrywa.

Idź naprzód, radośnie, z wysiłkiem, nawet będąc taką małością, niczym! — Kiedy będziesz z Nim, nikt na świecie cię nie zatrzyma. Pomyśl też, że wszystko jest dobre dla tych, którzy miłują Boga: na tej ziemi ze wszystkim można sobie poradzić prócz śmierci, a dla nas śmierć jest Życiem.

Opowiadałem ci, że nawet osoby nieochrzczone mówiły do mnie ze wzruszeniem: “To prawda, rozumiem, że święte dusze muszą być szczęśliwe, bo patrzą na wydarzenia w sposób, który jest ponad sprawami tej ziemi, patrzą na rzeczy oczyma wieczności”. Oby nie zabrakło ci takiego spojrzenia! — dodałem potem — abyś konsekwentnie odpowiedział na szczególną miłość, jaką okazała ci Trójca Święta.