Zestawienie punktów

Stawiaj czoła problemom tego świata w duchu nadprzyrodzonym i zgodnie z normami moralnymi, które nie stanowią zagrożenia dla osobowości ani nie niszczą jej, choć owszem, ukierunkowują ją. — W ten sposób zapewnisz swojemu postępowaniu żywotną siłę, która pociągnie za sobą innych: i utwierdzisz się w kroczeniu właściwą drogą.

Bóg, nasz Pan, pragnie, abyś był święty po to, byś uświęcał innych. — I w tym celu potrzeba, byś z odwagą i szczerością patrzył na siebie samego, byś patrzył na Pana, naszego Boga… a potem, dopiero potem, byś patrzył na świat.

Rozwijaj swoje szlachetne ludzkie cechy. Mogą one być zaczątkiem budowli twojego uświęcenia. Jednocześnie pamiętaj — jak już ci powiedziałem przy innej okazji — że w służbie Boga trzeba spalić wszystko, nawet to, “co inni powiedzą”, nawet to, co nazywa się reputacją, jeśli zachodzi taka potrzeba.

Potrzebujesz formacji, bo powinieneś mieć głębokie poczucie odpowiedzialności, by pobudzać i zachęcać katolików do działania w życiu publicznym, z właściwym poszanowaniem wolności każdego, przypominając wszystkim, że powinni postępować spójnie ze swoją wiarą.

Poprzez swoją pracę zawodową, realizowaną z możliwą perfekcją nadprzyrodzoną i ludzką, możesz — i musisz! — wprowadzać zasady chrześcijańskie tam, gdzie wykonywać będziesz swój zawód bądź pracę.

Jako chrześcijanin masz obowiązek działać, nie stać bezczynnie, wnosić wkład własnej pracy, by lojalnie i dobrowolnie służyć dobru wspólnemu.

My, dzieci Boże, tacy sami obywatele jak inni, powinniśmy bez lęku przyłączać się do wszystkich uczciwych ludzkich działań i organizacji, aby Chrystus był tam obecny.

Nasz Pan zażąda od nas szczegółowego zdania sprawy, jeśli z powodu zaniedbania bądź wygodnictwa każdy z nas dobrowolnie nie będzie się starał brać udziału w dziełach i decyzjach ludzkich, od których zależy teraźniejszość i przyszłość społeczeństwa.

Z poczuciem głębokiej pokory — silni imieniem naszego Boga, jak mówi psalm, a nie rydwanami i końmi — powinniśmy starać się, nie zważając na ludzkie względy, aby nie było takich zakątków społeczeństwa, w których nie znano by Chrystusa.

W wolności i zgodnie ze swoimi upodobaniami lub zdolnościami działaj aktywnie i skutecznie w prawych stowarzyszeniach publicznych bądź prywatnych w swoim kraju, napełniając je duchem chrześcijańskim: te organizacje nigdy nie są obojętne dla doczesnego i wiecznego dobra ludzi.

Staraj się, by instytucje i struktury ludzkie, w których pracujesz i działasz jako pełnoprawny obywatel, kierowały się zasadami zgodnymi z chrześcijańską koncepcją życia. Nie wątp, że zapewnisz w ten sposób ludziom środki do życia odpowiadającego ich godności i pomożesz wielu duszom, by z łaską Bożą osobiście odpowiedziały na chrześcijańskie powołanie.

Obowiązkiem chrześcijanina i obywatela, wypływającym z pobożności i kultury, jest ochrona i budowanie kapliczek rozsianych przy ulicach i drogach — krzyży, wizerunków Maryi itp. — oraz odbudowa tych, które zostały zniszczone przez wandalizm lub czas.

Należy śmiało przeciwstawiać się tym wiodącym do zguby “wolnościom”, córkom libertynizmu, wnuczkom złych namiętności, prawnuczkom grzechu pierworodnego… pochodzącym, jak widać, w prostej linii od diabła.