Zestawienie punktów

Pewien jestem, że On przyjął twoje pokorne i żarliwe błaganie: Ach, Boże mój, nieważne jest dla mnie, “co powiedzą inni”; przepraszam za swoje niecne życie; niech będę święty…! Ale tylko dla Ciebie.

Kiedy stwierdzisz, że chwała Boża i dobro Kościoła wymagają, byś mówił, nie milcz. — Zastanów się: któż nie byłby odważny, stojąc w obliczu Boga i mając przed sobą wieczność? Nie ma nic do stracenia, a wprost przeciwnie, wiele jest do zyskania. Wobec tego dlaczego się nie odważysz?

Nie jesteśmy dobrymi braćmi swych braci, ludzi, jeśli nie jesteśmy gotowi wytrwać we właściwym postępowaniu, nawet jeśli otoczenie interpretuje opacznie nasze zachowanie i reaguje w sposób nieprzyjemny.

Rozwijaj swoje szlachetne ludzkie cechy. Mogą one być zaczątkiem budowli twojego uświęcenia. Jednocześnie pamiętaj — jak już ci powiedziałem przy innej okazji — że w służbie Boga trzeba spalić wszystko, nawet to, “co inni powiedzą”, nawet to, co nazywa się reputacją, jeśli zachodzi taka potrzeba.

Z poczuciem głębokiej pokory — silni imieniem naszego Boga, jak mówi psalm, a nie rydwanami i końmi — powinniśmy starać się, nie zważając na ludzkie względy, aby nie było takich zakątków społeczeństwa, w których nie znano by Chrystusa.

Z racji swojej pozycji zwyczajnego obywatela, właśnie z racji tej swojej “świeckości”, która jest taka sama — ni mniejsza, ni większa — jak świeckość twoich kolegów, powinieneś mieć odwagę — nieraz niemałą — by swoją wiarę uczynić “namacalną”: niech widzą twoje dobre czyny i motywy, którymi się kierujesz.

Wobec oskarżeń, które uważamy za niesprawiedliwe, zbadajmy swoje postępowanie w obecności Boga, cum gaudio et pace — z radosnym spokojem; i poprawmy się, nawet w rzeczach błahych — jeżeli doradza nam to miłość bliźniego. — Zmagajmy się co dzień bardziej o to, by być świętymi: a wtedy “niech sobie mówią”, o ile tylko do tych słów można będzie odnieść to błogosławieństwo: beati estis cum… dixerint omne malum adversus vos mentientes propter me — błogosławieni jesteście, gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was.

My, którzy mamy prawdę Chrystusa w sercu, powinniśmy wnosić tę prawdę w serca, umysły i życie innych. Inne postępowanie byłoby wygodnictwem, fałszywą taktyką. Przemyśl to na nowo: Czy Chrystus poprosił cię o zgodę, by wejść do twojej duszy? — Pozostawił ci wolność co do pójścia za Nim, ale to On cię szukał, bo tak zechciał.