Zestawienie punktów

Najpierw modlitwa, potem pokuta, dopiero na trzecim miejscu – daleko „na trzecim miejscu” – działanie.

Uczyń mocne i zdecydowane postanowienie: gdy mówią ci pochwały i słowa uznania, przypomnij sobie wszystko, co wywołuje twój wstyd i rumieńce.

To ostatnie należy do ciebie; chwała i cześć – do Boga.

Czystość intencji. – Będziesz ją zawsze miał, jeżeli zawsze i we wszystkim będziesz starał się podobać tylko Bogu.

W przedsięwzięciach apostolskich dobrze jest – to obowiązek – brać pod uwagę ziemskie środki, jakimi dysponujesz (2+2=4), ale nigdy nie zapominaj, że – na szczęście! – powinieneś też uwzględnić jeszcze jeden składnik: Bóg+2+2…

Gdy poszukuje się wyłącznie Boga, w rozwijaniu dzieł apostolskich można zastosować zasadę ułożoną przez naszego dobrego przyjaciela: „Wydaj tyle, ile winieneś wydać, choćbyś był winien to, co wydałeś”.

Boli cię, że nie okazano ci wdzięczności za tę przysługę. – Odpowiedz mi na dwa pytania: A czy ty okazujesz taką wdzięczność Jezusowi Chrystusowi…? Czyżbyś wyświadczył tę przysługę, szukając wdzięczności na ziemi?

Dobrze jest oddawać chwałę Bogu bez brania zaliczek (żona, dzieci, zaszczyty…) na poczet owej chwały, którą radować się będziemy wraz z Nim w Życiu…

Zresztą, On jest hojny… Odpłaca stokrotnie – i jest to prawdą nawet w odniesieniu do potomstwa. – Wielu wyrzeka się dzieci dla Jego chwały i ma tysiące dzieci duchowych. – Tak, dzieci, tak jak i my jesteśmy dziećmi Ojca naszego, który jest w niebie.

Deo omnis gloria. – Wszystka chwała dla Boga. – Jest to kategoryczne wyznanie naszej nicości. On, Jezus, jest wszystkim. Bez Niego nic nie jesteśmy warci: nic.

Nasza próżność jest właśnie „próżną” chwałą, świętokradczym przywłaszczeniem; „ja” nie powinno pojawiać się nigdy.

Gdyby celem naszego życia nie było oddawanie chwały Bogu, byłoby ono godne pogardy, co więcej: wstrętne.

Oddaj wszystką chwałę Bogu. – Niech twoja wola, wspomagana łaską, „wyciśnie” każdą twoją czynność tak, aby nie zostało w niej nic, co ma posmak ludzkiej pychy, dogadzania własnemu „ja”.

Nie bądź przywiązany do ziemi żadnym innym uczuciem, poza prawdziwie Boskim pragnieniem oddawania chwały Chrystusowi, a przez Chrystusa, z Chrystusem, i w Chrystusie – Ojcu i Duchowi Świętemu.

Czystość intencji! – Podszepty pychy i pożądania ciała rozpoznajesz szybko… stajesz do walki z nimi i przezwyciężasz je z pomocą łaski. Ale pobudki skłaniające cię do działania, nawet przy najbardziej świętych uczynkach, wydają ci się nie dość jasne… i gdzieś w głębi słyszysz głos, który wskazuje ci na racje ludzkie… z taką subtelnością, że do twojej duszy wkrada się niepokój na myśl, że nie pracujesz tak, jak powinieneś – z czystej Miłości, jedynie po to, by oddać Bogu całą Jego chwałę.

Reaguj za każdym razem, natychmiast wołając: „Panie, dla siebie nie chcę niczego. Wszystko dla Twojej chwały i Miłości”.