Zestawienie punktów
Ten okrzyk – serviam!1 – oznacza wolę jak najwierniejszego „służenia” Kościołowi Bożemu, nawet za cenę majątku, honoru i życia.
Nie zapominaj: więcej posiada ten, kto mniej potrzebuje. – Nie stwarzaj sobie potrzeb.
Oderwij się od dóbr tego świata. – Kochaj i praktykuj ubóstwo ducha: zadowalaj się tym, co wystarcza, aby prowadzić życie pełne prostoty i umiarkowania.
– Inaczej nigdy nie będziesz apostołem.
Prawdziwe ubóstwo nie polega na tym, by nie posiadać, lecz na oderwaniu się: na dobrowolnym odrzuceniu panowania nad rzeczami.
– Dlatego nie brakuje ubogich, którzy w rzeczywistości są bogaczami. I odwrotnie.
Nie masz ducha ubóstwa, jeżeli – mogąc wybrać w taki sposób, by nikt tego nie zauważył – nie wybierasz dla siebie tego, co najgorsze.
Divitiae, si affluant, nolite cor apponere – Choćby bogactwa napływały do twoich rąk, nie przywiązuj do nich serca. – Staraj się używać ich wielkodusznie. A kiedy trzeba, heroicznie.
– Bądź ubogi duchem.
Nie kochasz ubóstwa, jeżeli nie kochasz tego, co niesie ono ze sobą.
Lekceważenie tego, co mało kosztuje, jest bardzo ludzkie. – Oto dlaczego doradzałem ci „apostolstwo niedawania”.
Nigdy nie wyrzekaj się słusznej i rozsądnej zapłaty za swoją pracę zawodową, jeśli jest ona narzędziem twojego apostolstwa.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/camino/27785/ (02-05-2024)