Zestawienie punktów

Przygniata cię ciężar cierpienia, bo je przyjmujesz tchórzliwie. Przyjmij je z odwagą, w duchu chrześcijańskim, a będziesz je cenić jak skarb.

Jeżeli byli świadkami twoich słabości i nędz, czemuż nie mają być świadkami twojej pokuty?

Jakże pięknie jest stracić to życie dla Życia!

Lękasz się pokuty…? Pokuty, która pomoże ci osiągnąć Życie wieczne? – A czy nie widzisz, jak ludzie, dla zachowania nędznego życia doczesnego, poddają się rozlicznym męczarniom okrutnych zabiegów chirurgicznych?

Jeśli naprawdę odczuwasz komunię świętych – jeśli ją praktykujesz – chętnie staniesz się człowiekiem pokuty. – I zrozumiesz, że pokuta to gaudium, etsi laboriosum – radość, ale radość wymagająca trudu; i poczujesz się „sojusznikiem” wszystkich dusz pokutujących, które były, są i będą w przyszłości.

Ideo omnia sustineo propter electos – dlatego znoszę wszystko przez wzgląd na wybranych, ut et ipsi salutem consequantur – aby i oni dostąpili zbawienia, quae est in Christo Jesu – które jest w Chrystusie Jezusie.

– Oto dobry sposób na przeżywanie komunii świętych!

– Proś Pana, aby ci udzielił ducha św. Pawła.

Czy nie słyszałeś z ust Mistrza przypowieści o krzewie winnym i o latoroślach? – Pociesz się: wymaga od ciebie wiele, bo jesteś latoroślą, która przynosi owoc… Więc przycina cię, ut fructum plus afferas – abyś wydał owoc obfitszy.

Oczywiście, przycinanie i wyrywanie boli. Ale za to później – jakaż obfitość owoców, jakaż dojrzałość dzieł!

Jeżeli pragniecie poświęcić się Bogu w świecie, to bardziej niż uczonymi – kobiety niekoniecznie muszą być uczone, wystarczy, że będą rozsądne¹ – musicie być ludźmi duchowymi, mocno zjednoczonymi z Bogiem przez modlitwę. Musicie nieść niewidzialny płaszcz, okrywający każdy z waszych zmysłów i każdą z władz duchowych: modlić się, modlić się, modlić się; zadośćuczynić, zadośćuczynić, zadośćuczynić.

No, proszę! Tyle czasu wołałeś: „Krzyż, Panie, Krzyż!”, aż się okazało, że chodziło o krzyż zgodny z twoimi upodobaniami.