Zestawienie punktów

Jeśli nie obcujesz z Chrystusem w modlitwie i w Chlebie, jakże będziesz mógł Go dać poznać innym?

Pewien człowiek, dusza modlitwy, mawiał: „Niech w naszych zamiarach Jezus będzie celem; w naszych uczuciach Miłością; w naszych rozmowach tematem; w naszych działaniach wzorem”.

Jeżeli będziesz miał zwyczaj choćby raz w tygodniu szukać zjednoczenia z Maryją, by wraz z Nią iść do Jezusa, zobaczysz, jak wzrośnie twoja świadomość obecności Bożej.

Porzuć ten lęk przed zwracaniem się do Pana po imieniu – Jezu – i przed mówieniem Mu, że Go kochasz.

Duszo apostolska, czyż ta zażyłość z Jezusem – tak blisko Niego, przez tyle lat! – nie mówi ci nic?

Pomyśl o tym, co najpiękniejsze i największe na tej ziemi… co raduje rozum i inne władze… i co jest rozkoszą dla ciała i zmysłów…

Pomyśl o tym świecie i o innych światach lśniących wśród nocy: o całym wszechświecie. – Wszystko to, łącznie z zaspokojeniem szaleństw twojego serca, nie ma żadnej wartości, jest niczym, a nawet mniej niż niczym w porównaniu z moim – i twoim! – Bogiem: nieskończonym skarbem, drogocenną perłą, upokorzonym, ogołoconym, który uniżył się, przyjmując postać sługi – w stajence, gdzie zechciał się urodzić, w warsztacie Józefa, w Męce i w haniebnej śmierci… i w szaleństwie Miłości świętej Eucharystii.

Miłość do Matki Najświętszej będzie podmuchem, który żywym płomieniem rozpali ledwie tlące się węgle cnót, ukrytych pod popiołem twojej letniości.

Do Jezusa zawsze idzie się i „powraca” poprzez Maryję.

Przedtem, sam jeden, nie potrafiłeś. – Teraz zwróciłeś się do Maryi, i z Jej pomocą… jakież to łatwe!

Ufaj. – Zawróć. – Wezwij Matkę Bożą, a wytrwasz w wierności.

Jeszcze jeden upadek – i to jaki…! Czy masz rozpaczać…? Nie: upokorz się i uciekaj się przez Maryję, twoją Matkę, do miłosiernej Miłości Jezusa. – Odmów Miserere¹ – i w górę serce! – Rozpocznij na nowo.

Potrzeba przywódców…! Wzmocnij swoją wolę, aby Bóg uczynił cię przywódcą. Czy nie widzisz, w jaki sposób działają te przeklęte tajne organizacje?! Nigdy nie pozyskują mas. – W swoich norach urabiają pewną liczbę ludzi demonów, którzy agitując, podburzają tłumy, aby – otumanione – pociągnąć za sobą ku przepaściom wszelkich zamętów i… aż do samych piekieł. – Oni niosą przeklęte nasienie.

A ty, jeśli zechcesz… poniesiesz ze sobą słowo Boże, po tysiąckroć błogosławione, które nigdy nie zawiedzie. Jeżeli będziesz wielkoduszny… jeżeli odpowiesz, dzięki twojemu osobistemu uświęceniu osiągną je również inni – królowanie Chrystusa: omnes cum Petro ad Jesum per Mariam¹.