Zestawienie punktów

Studencie, kształtuj w sobie solidną i czynną pobożność, wyróżniaj się w nauce, gorąco pragnij być apostołem w swoim zawodzie. – A ja ci obiecuję, iż mocą tej formacji religijnej i naukowej osiągniesz szybki i wszechstronny rozwój.

Troszczysz się jedynie o rozwijanie swojej kultury. – A konieczny jest również rozwój twojej duszy. – Wówczas będziesz pracować, jak należy, dla Chrystusa. Aby On królował w świecie, potrzebni są ludzie, którzy z oczyma utkwionymi w niebo, będą pracować we wszystkich dziedzinach ludzkiej działalności, zdobywając prestiż, i w ten sposób – cicho, lecz skutecznie – będą prowadzić apostolstwo o charakterze zawodowym.

Zachowaj spokój, gdy wypowiedziałeś prawowierną opinię, chociażby zła wola twojego rozmówcy kazała mu się zgorszyć. – Ponieważ jego zgorszenie jest faryzejskie.

Jeżeli nie jesteś złym człowiekiem, a wyglądasz na takiego, to jesteś głupi. – A taka głupota – kamień zgorszenia – jest gorsza od bycia złym.

Kiedy ludzie o złej renomie zawodowej afiszują się ze swoją religijnością i prześcigają w publicznym jej okazywaniu, na pewno macie ochotę szepnąć im do ucha: „Niech panowie z łaski swojej będą mniej katoliccy!”.

Naturalność. – Niech wasze życie jako chrześcijańskich mężczyzn i chrześcijańskich kobiet – wasza sól i wasze światło – płynie spontanicznie, bez dziwactw i bez kompleksów: żyjcie zawsze naszym duchem prostoty.

„Ale kiedy moje życie zderzy się ze zlaicyzowanym lub pogańskim otoczeniem, czy moja naturalność nie wyda się sztuczna?”– pytasz.

Odpowiadam: twoje życie niewątpliwie zderzy się z ich życiem, ale właśnie na tym zderzeniu, kiedy swoją wiarę będziesz potwierdzać czynami, polega naturalność, o którą cię proszę.

Duszo apostolska, jesteś solą ziemi. – Bonum est sal – dobra jest sól, czytamy w Ewangelii świętej, si autem sal evanuerit – ale jeżeli sól utraci swój smak…, na nic się nie zda, ani dla ziemi, ani dla nawozu. Wyrzuca się ją jako bezużyteczną.

Ty jesteś solą ziemi, duszo apostolska. – Ale jeżeli utracisz swój smak…