Zestawienie punktów

Nigdy nie chcesz „wyczerpać prawdy”. – Czasem z uprzejmości. Kiedy indziej – najczęściej – aby sobie lub komuś nie sprawić przykrości. A zawsze, z tchórzostwa.

W ten sposób, nie dochodząc do sedna, nigdy nie będziesz człowiekiem z zasadami, zdolnym do głębokiej oceny.

Nie bój się prawdy, choćby ta prawda miała przynieść ci śmierć.

Potrafisz, jak to się mówi, „wykpić się gadaniną”. – Ale przy całym twoim wygadaniu (powiedziałeś: „To opatrznościowe!”) nie skłonisz mnie do usprawiedliwienia tego, czego usprawiedliwić się nie da.

Wiara, radość, optymizm. – Ale nie naiwne zamykanie oczu na rzeczywistość.

Bezwyznaniowość. Neutralność. – Stare mity, które wciąż próbują się odradzać.

Czy zadałeś sobie kiedyś trud, by zastanowić się nad tym, jakim absurdem jest „zostawianie za drzwiami” swojej katolickiej postawy przy wstępowaniu na uniwersytet lub do związku zawodowego, do grona uczonych albo do parlamentu – tak, jak zostawia się w szatni kapelusz?

Taki człowiek… ktoś tak ustępliwy – ponownie skazałby na śmierć Jezusa.