Zestawienie punktów

Po cóż tyle patrzeć, skoro „swój świat” nosisz we własnym wnętrzu?

Milczenie jest jak gdyby stróżem życia wewnętrznego.

Rozrywka. – Pragniesz rozrywki…! Otwierasz szeroko oczy, aby dostrzec obrazy rzeczy, albo też mrużysz je, gdyż tego wymaga twoja krótkowzroczność.

Zamknij je całkowicie! Prowadź życie wewnętrzne, a ujrzysz w nieoczekiwanych barwach i głębi cudowność lepszego świata, nowego świata; i będziesz obcować z Bogiem… i poznasz własną marność… i przebóstwisz się… przebóstwieniem, przez które – zbliżając się do swojego Ojca – będziesz bardziej bratem swoich braci, ludzi.

Nie było widać roślin przykrytych śniegiem. A rolnik, właściciel pola, zauważył z radością: „Teraz rosną w głąb”.

– Pomyślałem o tobie, o twojej przymusowej bezczynności…

– Powiedz mi: czy ty także rośniesz w głąb?

Zdobądź się codziennie na kilka minut tej błogosławionej samotności, która jest tak potrzebna do podtrzymywania życia wewnętrznego.

Skup się. – Odszukaj w sobie Boga i posłuchaj Go!

Nudzisz się? – To dlatego, że zmysły masz rozbudzone, a duszę uśpioną.

Roztargnienie. – Pozwalasz swoim zmysłom i władzom pić z pierwszej lepszej kałuży. – A potem brak ci stałości, masz rozproszoną uwagę, uśpioną wolę i rozbudzoną pożądliwość.

– Podporządkuj się znowu na poważnie planowi, który pozwoli ci prowadzić życie chrześcijanina. Inaczej nigdy nie zrobisz nic pożytecznego.