Zestawienie punktów

Niech twoja cnota nigdy nie będzie hałaśliwa.

Nazywają to różnie: szemraniem, oczernianiem, intryganctwem, wichrzycielstwem, plotkarstwem, obgadywaniem… Oszczerstwem? Podłością?

– Osądy wydawane przez ludzi, którzy nie są do tego uprawnieni, łatwo zamieniają się w zwykłe „nagadali babie w maglu”.

Nie masz ducha ubóstwa, jeżeli – mogąc wybrać w taki sposób, by nikt tego nie zauważył – nie wybierasz dla siebie tego, co najgorsze.

Nie staraj się, żeby koniecznie cię „zrozumiano”. – Ten brak zrozumienia jest opatrznościowy: żeby twoja ofiara pozostała niezauważona.

„Roślina może zapuścić korzenie i rozgałęzić się tylko wówczas, gdy nie brak jej ożywczego soku, ducha, czegoś, co pracuje od wewnątrz”.

– Twój przyjaciel, który napisał te słowa, wiedział, że masz szlachetne ambicje. – I wskazał ci drogę: dyskrecja, poświęcenie, praca „od wewnątrz”!

Nigdy nie mógłbym przesadzić w podkreślaniu znaczenia dyskrecji.

– Jeśli nie jest ona ostrzem twojej broni, to przynajmniej jest jej rękojeścią.

Na świecie panuje wielki pęd do opuszczania swojego miejsca! – Cóż by się stało, gdyby każda kość, każdy mięsień ludzkiego ciała chciały zająć inne miejsce niż powinny?

Oto rzeczywisty powód niezadowolenia na świecie. – Wytrwaj na swoim miejscu, mój synu, a stamtąd… ileż będziesz mógł zdziałać dla urzeczywistnienia królestwa naszego Pana!

Non manifeste, sed quasi in occulto – nie jawnie, lecz skrycie. Tak właśnie idzie Jezus na Święto Namiotów.

Tak też uda się drogą do Emaus z Kleofasem i jego towarzyszem. – I takim Go widzi po zmartwychwstaniu Maria Magdalena.

Podobnie – non tamen cognoverunt discipuli quia Jesus est – nie poznali Go uczniowie, gdy zjawił się przy cudownym połowie, jak nam opowiada św. Jan.

A jeszcze bardziej ukryty jest – z Miłości do ludzi – w Hostii.

Pogarda i prześladowanie stanowią błogosławione dowody wybrania przez Pana. Ale nie ma piękniejszego dowodu i oznaki wybraństwa jak ten: przejść niezauważonym.