Zestawienie punktów
Oto dojrzałe owoce duszy umartwionej: wyrozumiałość i ustępliwość wobec cudzych słabości; nieustępliwość wobec własnych.
Miłość Chrystusa skłoni cię do licznych ustępstw… – bardzo szlachetnych. – Miłość Chrystusa poprowadzi cię do nieustępliwości – również bardzo szlachetnej.
Płaszczyznę świętości, o którą prosi nas Pan, wyznaczają następujące trzy punkty: święta nieustępliwość, święty przymus i święta bezczelność1.
Taki człowiek… ktoś tak ustępliwy – ponownie skazałby na śmierć Jezusa.
Ustępliwość to niewątpliwy znak, iż nie posiada się prawdy. – Gdy jakiś człowiek ustępuje w sprawach swojego ideału, honoru lub wiary, jest… człowiekiem bez ideału, bez honoru i bez wiary.
Pewien człowiek Boży, zahartowany w walce, rozumował w sposób następujący: Nie idę na kompromis? Naturalnie, że nie! Bo jestem przekonany o prawdziwości mojego ideału. Natomiast pan jest bardzo ustępliwy… Czy wobec tego nie uważa pan, że dwa plus dwa to trzy i pół? – Nie…? Nawet dla przyjaźni nie ustąpi pan w tak drobnej sprawie?
– A zatem po raz pierwszy przekonał się pan, że posiada prawdę – i… przeszedł na moją stronę!
Święta nieustępliwość nie oznacza braku opanowania.
Bądź nieustępliwy, jeśli chodzi o doktrynę i o własne postępowanie. Ale zachowaj łagodność – jak mocna stalowa maczuga pokryta miękkim pokrowcem.
– Bądź nieustępliwy, ale nie grubiański.
Nie chodzi po prostu o samą nieustępliwość: chodzi o „świętą nieustępliwość”.
I nie zapominajmy, że istnieje również „święty przymus”.
Jeżeli dla ratowania życia doczesnego, przy aprobacie wszystkich, stosujemy siłę, aby uniemożliwić jakiemuś człowiekowi samobójstwo… dlaczegóż nie mamy stosować takiego samego przymusu – świętego przymusu – aby ocalić Życie (pisane wielką literą) wielu ludzi, którzy w idiotyczny sposób usiłują popełnić samobójstwo duchowe?
Ileż to zbrodni popełnia się w imię sprawiedliwości! – Gdybyś był sprzedawcą broni palnej i gdyby ktoś dawał ci ustaloną cenę za broń, którą chciałby zabić twoją matkę, czy sprzedałbyś mu ją…? Dlaczego, czyż nie chciał zapłacić słusznej ceny?
– Profesorze, dziennikarzu, polityku, dyplomato, zastanówcie się nad tym.
Nie należy mylić praw wynikających z zajmowanego stanowiska z prawami jednostki. – Z tych pierwszych nie wolno rezygnować.
Św. Josemaría korzysta trzy razy z literackiego zabiegu zwanego oksymoronem. Wyrażenie święta nieustępliwość skłania do obrony wiary – energicznie i łagodnie – która jest wymogiem chrześcijańskiej spójności. Święty przymus prowokująco uświadamia czytelnikowi jego odpowiedzialność apostolską, zawsze z pełnym szacunkiem dla wolności drugiego człowieka. Święta bezczelność nie pozwala ukrywać chrześcijańskiej tożsamości, kiedy środowisko jest nieprzychylne wierze.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/camino/25977/ (08-05-2024)