Zestawienie punktów

Nowe światło! – Jakaż to radość, gdy Bóg pozwala ci „odkryć” ponownie jakąś Amerykę!

Wykorzystaj te chwile. To czas, by zabrzmiała pieśń dziękczynienia; to również czas, by odkurzyć zakątki duszy, pozbyć się rutyny, by działać w sposób bardziej nadprzyrodzony, by unikać możliwego zgorszenia bliźniego…

– Krótko mówiąc: niech twoja wdzięczność wyrazi się w jakimś konkretnym postanowieniu.

Jakże dobry jest Chrystus, iż pozostawił swemu Kościołowi sakramenty. – Stanowią one lekarstwo na każdą potrzebę.

– Czcij je i bądź bardzo wdzięczny Panu i Jego Kościołowi.

„Trzeba śpiewać, dużo śpiewać!” – mawiała pewna zakochana dusza, widząc, jakich cudów dokonuje Bóg poprzez jej posługę.

– Powtarzam ci tę radę: śpiewaj! Niech w melodiach wyrazi się twój wdzięczny zachwyt wobec Boga.

To nie brak pokory, że zdajesz sobie sprawę z postępów swojej duszy. – Dzięki temu możesz dziękować za nie Bogu.

– Nie zapominaj jednak, że jesteś biedaczyną, który przyodział się w strój piękny, lecz… pożyczony.

Czy widziałeś kiedyś, w jaki sposób dzieci okazują swoją wdzięczność? – Naśladuj je i tak jak one wołaj do Jezusa, dziękując za to, co pomyślne i co niepomyślne: „Jaki jesteś dobry! Jaki dobry!”.

Słowa te, wypowiedziane prosto z serca, są drogą dziecięctwa, która zaprowadzi cię do pokoju, z umiarem i rozwagą w śmiechu i płaczu, a bez umiaru i rozwagi w Miłości.