Chrzest Pański

„Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego (...). A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie»” (Mt 3,13.17).

Przez chrzest Bóg, nasz Ojciec, wziął w posiadanie nasze życie, włączył nas w Chrystusa i zesłał nam Ducha Świętego.

Siła i moc Boga rozświetlają oblicze ziemi.

Rozpalmy świat ogniem, który przyniosłeś przychodząc na ziemię!... Wtedy w dniu bez końca światło Twojej prawdy, o nasz Jezu, oświeci wszystkie umysły.

Królu mój, słyszę, jak wołasz głosem mocnym, nadal brzmiącym: Ignem veni mittere in terram, et quid volo nisi ut accendatur? — Ogień przyszedłem rzucić na ziemię, i jak pragnę, by zapłonął. I odpowiadam — całym sobą — wszystkimi moimi zmysłami i władzami: Ecce ego: quia vocasti me! — Oto jestem: przecież mnie wołałeś!

Na chrzcie świętym Pan odcisnął w twej duszy niezniszczalną pieczęć — jesteś dzieckiem Bożym.

Dziecko, czyż nie rozpala cię pragnienie dążenia do tego, by wszyscy Go kochali?

Źródła:

To Chrystus Przechodzi, nr 128. Zapiski, nr 1741. Kuźnia, nr. 264, 300.

Ten punkt w innym języku