Josemaría Escrivá Obras
62

Walczycie z nadmiern± wyrozumia³o¶ci± wobec siebie — b±d¼cie dla siebie wymagaj±cy! Czasami zbytnio martwimy siê o swoje zdrowie; zbyt wiele my¶limy o odpoczynku, którego, co prawda, nie powinno brakowaæ, gdy¿ jest nam w³a¶nie potrzebny, aby powracaæ do pracy z odnowionymi si³ami. Ale odpoczynek — jak napisa³em przed wieloma laty — nie polega na nie robieniu niczego, ale na odprê¿eniu poprzez dzia³ania, które wymagaj± mniej wysi³ku.

Czasem uzasadniamy nasze wygodnictwo przy pomocy fa³szywych wymówek, zapominaj±c o tej b³ogos³awionej odpowiedzialno¶ci, która spoczywa na naszych barkach, pracuj±c ograniczamy siê tylko do rzeczy najbardziej niezbêdnych, ulegamy bezrozumnym rozumowaniom, byle siedzieæ z za³o¿onymi rêkami, tymczasem Szatan i jego sprzymierzeñcy nigdy nie bior± urlopu. Pos³uchaj uwa¿nie i rozwa¿ to, co ¶wiêty Pawe³ napisa³ do chrze¶cijan, którzy z zawodu byli niewolnikami: nalega³, by byli pos³uszni swoim panom: nie s³u¿±c tylko dla oka, by ludziom siê podobaæ, lecz jako niewolnicy Chrystusa, którzy z duszy pe³ni± wolê Bo¿±. Z ochot± s³u¿cie, jak gdyby¶cie s³u¿yli Panu, a nie ludziom. Jaka¿ to wspania³a rada dla ciebie i dla mnie!

Pro¶my o ¶wiat³o Pana Naszego Jezusa Chrystusa i b³agajmy Go, aby nam pomóg³ odkrywaæ w ka¿dej chwili ten boski sens, który sprawia, ¿e nasza praca zawodowa staje siê fundamentem i osi± powo³ania do ¶wiêto¶ci. Z Ewangelii wiecie, ¿e Jezus by³ znany jako faber, filius Mariae, rzemie¶lnik, syn Maryi. Zatem równie¿ i my winni¶my ze ¶wiêt± dum± wykazaæ czynem, ¿e jeste¶my lud¼mi, którzy pracuj±, rzeczywi¶cie pracuj±!

Zwa¿ywszy, ¿e winni¶my postêpowaæ zawsze jak wys³annicy Boga, musimy zdawaæ sobie jasno sprawê z tego, gdzie zaczyna siê nasza niewierno¶æ, na przyk³ad, gdy nie wykonujemy pracy do koñca, gdy zaniedbujemy siê w naszych obowi±zkach, kiedy nie podzielamy wraz z innymi zaanga¿owania i po¶wiêcenia w wykonywaniu obowi±zków zawodowych, kiedy maj± powody, by nas wytykaæ jako nierobów, leniwych, nieobowi±zkowych, pró¿niaków, nieporz±dnych, bezu¿ytecznych...Kto bowiem lekcewa¿y pozornie mniej wa¿ne obowi±zki, z trudem bêdzie móg³ odnosiæ zwyciêstwa w zakresie obowi±zków ¿ycia wewnêtrznego, które niew±tpliwie s± trudniejsze. Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej bêdzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy bêdzie.

Poprzedni Czytaj ca³y rozdzia³ Nastêpny