Josemaría Escrivá Obras
189

Zacznijcie od tego, co woleliby¶cie ukryæ. Precz z "niemym diab³em”! Inaczej spotka was w koñcu to, czego obrazem jest lawina, która ro¶nie z drobnych cz±stek, by pogrzebaæ w swych zwa³ach tych, których ogarnie. Dlatego, otwierajcie serca! Zapewniam was, ¿e wtedy znajdziecie to szczê¶cie, które daje wierne trwanie na drodze chrze¶cijañstwa. Jasno¶æ i prostota s± usposobieniami bezwglêdnie koniecznymi. Musimy szeroko otworzyæ duszê, by przeniknê³y j± Bo¿e s³oñce i jasno¶æ Mi³o¶ci.

Brak szczero¶ci nie zawsze wynika z niskich pobudek. Mo¿e tu czasem chodziæ o b³±d sumienia. Niektórzy tak je sobie ukszta³towali — a raczej zdeformowali — ¿e zamkniêcie siê i brak prostoty uwa¿aj± za s³uszne. My¶l±, ¿e milczenie jest dobr± rzecz±. Zdarza siê to nawet ludziom o du¿ej wiedzy religijnej. Byæ mo¿e w³a¶nie dlatego ulegaj± przekonaniu, ¿e lepiej zamilczeæ. Myl± siê jednak. Szczero¶æ zawsze jest konieczna. Nie ma ¿adnych wymówek, jakkolwiek z pozoru mog³yby siê wydawaæ uzasadnione.

Koñczymy tê rozmowê, która dla nas — dla ciebie i dla mnie — by³a czasem modlitwy do Ojca, prosz±c Go o ³askê radosnego trwania w chrze¶cijañskiej cnocie czysto¶ci.

Prosimy Go za wstawiennictwem Tej, która jest nieskalan± czysto¶ci± — Naj¶wiêtszej Maryi Panny. Zwracamy siê do Niej, która jest tota pulchra! — ca³a piêkna. Chcemy i¶æ za rad±, jak± przed laty dawa³em tym, którzy odczuwali niepokój w swej codziennej walce o pokorê, czysto¶æ , szczero¶æ, wielkoduszno¶æ, rado¶æ. Zdaje ci siê, ¿e od¿ywaj± wszystkie grzechy twojego ¿ycia? Nie traæ odwagi. Przeciwnie: wzywaj tw± Matkê, wzywaj Maryjê z wiar± i ufno¶ci± dziecka. Ona przyniesie twej duszy pokój.

Poprzedni Czytaj ca³y rozdzia³ Nastêpny