 |
127 |
 |
Ego sum via, veritas et vita, Ja jestem drog±, prawd± i ¿yciem. W tych jasnych i nieomylnych s³owach Pan pokaza³ nam prawdziw± drogê prowadz±c± do szczê¶cia wiecznego. Ego sum via: On jest jedyn± drog±, która ³±czy niebo i ziemiê. Mówi o tym do wszystkich ludzi, lecz w sposób szczególny przypomina to nam tobie i mnie którzy powiedzieli¶my Mu, ¿e jeste¶my zdecydowani powa¿nie potraktowaæ nasze chrze¶cijañskie powo³anie, tak aby Bóg by³ zawsze obecny w naszych my¶lach, w naszych s³owach i we wszystkich uczynkach, nawet w tych najzwyklejszych i najpospolitszych.
Jezus jest drog±. Pozostawi³ za sob± na tej ziemi wyra¼ne odbicie swoich kroków. S± one niezniszczalnymi ¶ladami, których ani up³yw czasu, ani z³o¶æ nieprzyjaciela nie potrafi± wymazaæ. Iesus Christus heri, et hodie; ipse et in saecula. Jak bardzo lubiê powtarzaæ te s³owa: Jezus Chrystus, ten sam, jaki by³ wczoraj dla Aposto³ów i dla wszystkich poszukuj±cych Go, ¿yje dzi¶ dla nas i ¿yæ bêdzie na wieki. My, ludzie, naszymi zmêczonymi czy te¿ zm±conymi oczyma nie potrafimy czasem odkryæ Jego oblicza, mimo Jego sta³ej ponadczasowej obecno¶ci. Teraz, rozpoczynaj±c chwilê modlitwy przed Tabernakulum, b³agaj Go jak ów ¶lepiec z Ewangelii: Domine, ut videam! Panie, obym przejrza³, oby mój rozum nape³ni³ siê ¶wiat³em, a mój umys³ przeniknê³o s³owo Chrystusa; oby w mej duszy zapu¶ci³o korzenie Jego ¿ycie, abym siê przemieni³ i przygotowa³ do wiecznej chwa³y.
|
 |
|