933

Jezu, niech moje biedne serce napełni się oceanem Twojej miłości, o falach, które oczyszczą i wyrzucą ze mnie całą moją nędzę… Przelej przeczyste i płomienne wody swojego Serca do mojego, aż zaspokoi się moje pragnienie kochania Ciebie, i moje serce, nie wytrzymawszy ogromu boskiego żaru, pęknie — umierając z miłości! Wówczas Twoja miłość ożywczymi, niepowstrzymanymi, urodzajnymi potokami popłynie ku innym sercom, które w zetknięciu się z tymi wodami zabiją tętnem wiary i miłości.

Ten punkt w innym języku