Panie — zapewniałeś Go — chciałbym być wdzięczny, pragnę być wdzięczny zawsze wobec wszystkich. — Więc spójrz: nie jesteś kamieniem… ani drzewem… ani mułem. Nie należysz do tych istot, które swój cel osiągają tu, na dole. A to dlatego, że Bóg zechciał uczynić cię mężczyzną czy kobietą — swoim dzieckiem — i kocha cię in caritate perpetua — miłością odwieczną. — Chciałbyś być wdzięczny? Miałbyś z tej wdzięczności wyłączyć Pana? — Staraj się, by dziękczynienie codziennie z mocą wypływało z twojego serca.