41

Kapłaństwo, choć zakłada samo przez się posiadanie Sakramentów inicjacja chrześcijańskiej, udzielane jest w oddzielnym sakramencie, w którym księża, namaszczeni Duchem świętym, są naznaczeni specjalnym charakterem i identyfikują się z Chrystusem Kapłanem w taki sposób że mogą działać w osobie Chrystusa Głowy. Kościół jest taki nie na życzenie ludzi, lecz z wyraźnej woli Jezusa Chrystusa, swego Założyciela. Z rozporządzenia Bożego ofiara i kapłaństwo są tak z sobą związane, że w całym prawie, Starego i Nowego Przymierza, zawsze istniały razem. Skoro więc Kościół Katolicki otrzymał w Nowym Testamencie, z postanowienia Pana, widzialną Ofiarę Eucharystii, tym samym trzeba także wyznać, że jest w nim nowe kapłaństwo, widzialne i zewnętrzne, w które zostało przemienione dawne.

U osób wyświęconych, to kapłaństwo sakramentalne łączy się z powszechnym kapłaństwem wiernych. Dlatego, chociaż byłoby błędem bronić twierdzenia, że ksiądz jest bardziej wiernym chrześcijaninem aniżeli jakikolwiek inny wierny, można w zamian stwierdzić, że jest bardziej kapłanem: należy, jak wszyscy chrześcijanie, do tego ludu kapłańskiego, który odkupił Chrystus a prócz tego jest naznaczony znakiem kapłaństwa sakramentalnego, które różni się istotą a nie tylko stopniem od kapłaństwa powszechnego wiernych.

Ten punkt w innym języku