Kapłani i świeccy

Rozumiem to zdziwienie, ale nie byłbym szczery gdybym zapewniał że je podzielam. Ci mężczyźni, którzy dobrowolnie, ponieważ takie jest ich pragnienie — i to jest właśnie racja najbardziej nadprzyrodzona — wybierają kapłaństwo, wiedzą, że z niczego nie rezygnują w sensie w jakim zwyczajnie używa się tego słowa. Dotychczas również się poświęcali — dzięki swemu powołaniu do Opus Dei — służbie Kościołowi i wszystkim duszom, oddaniem pełnym, bożym, które ich prowadziło do uświęcania zwyczajnej pracy, do uświęcania się w tej pracy i do troski by pełniąc ją uświęcać innych.

Jak wszyscy chrześcijanie, tak i członkowie Opus Dei, kapłani czy świeccy, zawsze zwyczajni chrześcijanie należą do tych do których kierują się słowa świętego Piotra: Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem (Bogu) na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła, wy którzyście byli nie-ludem, teraz zaś jesteście ludem Bożym, którzyście nie dostąpili miłosierdzia, teraz zaś jako ci, którzy miłosierdzia doznali.

Jedna i ta sama jest kondycja wiernych chrześcijan, tak kapłanów jak i świeckich, ponieważ Bóg Nasz Pan wezwał nas wszystkich do pełni miłości, do świętości: Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich — w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem..

Nie ma świętości drugiej kategorii: albo toczymy stałą walkę o to, by żyć w łasce Bożej i być podobnym do Chrystusa, naszego Wzoru, albo dezerterujemy z tych bożych zmagań. Pan zaprasza, aby każdy uświęcił się w swoim stanie. W Opus Dei to pragnienie świętości — pomimo błędów i indywidualnej nędzy — nie znajduje rozróżnienia w fakcie, że się jest kapłanem czy świeckim; a poza tym, księża są tylko ułamkiem ogólnej liczby członków.

Gdy się więc patrzy oczyma wiary nie ma żadnego wyrzeczenia w decyzji kapłaństwa; dojście do kapłaństwa nie jest też ukoronowaniem powołania do Opus Dei. Świętość nie zależy od stanu — kawaler, żonaty, wdowiec, kapłan — lecz od osobistej odpowiedzi na łaskę, która wszystkim nam jest dana, abyśmy nauczyli się odrzucać od siebie uczynki ciemności i abyśmy przyodziewali się w oręż światła: w pogodę ducha, pokój, w ofiarną i radosną służbę dla całej ludzkości .