208 |
 |
B³ogos³awione niech bêdzie cierpienie. Umi³owane niech bêdzie cierpienie. Uświêcone niech bêdzie cierpienie... Pochwalone niech bêdzie cierpienie!
|
209 |
 |
Aby z po¿ytkiem zaliczyæ lekcjê cierpienia, Aposto³ proponuje nam ca³y program: spe gaudentes weselcie siê nadzieją, in tribulatione patientes w ucisku bądźcie cierpliwi, orationi instantes w modlitwie wytrwali.
|
210 |
 |
Pokuta oto ście¿ka prowadząca do ¯ycia.
|
211 |
 |
W g³êbokim dole wykopanym przez pokorê niech pokuta pogrzebie twoje zaniedbania, przewinienia i grzechy. Tak w³aśnie ogrodnik zakopuje pod drzewem pochodzące z niego zgni³e owoce, suche ga³êzie i zwiêd³e liście. W ten sposób to, co by³o bez wartości, a nawet szkodliwe, przyczynia siê skutecznie do nowej p³odności.
Naucz siê czerpaæ z upadku si³ê, ze śmierci ¿ycie.
|
212 |
 |
Ten Chrystus, którego ty widzisz, to nie Jezus. To co najwy¿ej Jego kiepska podobizna, jaką mogą stworzyæ twe zmêtnia³e oczy. Oczyśæ siê. Rozjaśnij swoje spojrzenie pokorą i pokutą. A wówczas... nie zabraknie ci czystego świat³a Mi³ości. Bêdziesz mieæ doskona³y wzrok. Twój obraz bêdzie rzeczywiście Jego obrazem: Nim samym!
|
213 |
 |
Jezus cierpi, by spe³niæ Wolê Ojca... A ty, który równie¿ pragniesz pe³niæ Najświêtszą Wolê Bo¿ą, idąc śladami Mistrza czy mo¿esz siê skar¿yæ, gdy spotkasz siê z cierpieniem jako towarzyszem drogi?
|
214 |
 |
Powiedz swojemu cia³u: “Wolê mieæ w tobie niewolnika, ni¿ byæ twoim niewolnikiem”.
|
215 |
 |
Jak¿e ludzie lêkają siê pokuty! Gdyby to, co czynią, aby podobaæ siê światu, czynili z czystą intencją, dla Boga... jak¿e świêci byliby niektórzy mê¿czyźni i kobiety!
|
216 |
 |
P³aczesz? Nie wstydź siê. P³acz, mê¿czyźni te¿ p³aczą, tak jak ty, w samotności i w obliczu Boga. P³aczem, mówi król Dawid, obmywam co noc moje ³o¿e.
Tymi ¿arliwymi mêskimi ³zami mo¿esz oczyściæ swoją przesz³ośæ i nadaæ sens nadprzyrodzony obecnemu ¿yciu.
|
217 |
 |
Pragnê, abyś by³ szczêśliwy na ziemi. Nie bêdziesz szczêśliwy, jeśli nie pozbêdziesz siê lêku przed cierpieniem. Dopóki bowiem “pielgrzymujemy”, nasze szczêście tkwi w cierpieniu.
|
218 |
 |
Jak¿e piêknie jest straciæ to ¿ycie dla ¯ycia!
|
219 |
 |
Skoro wiesz, ¿e te cierpienia fizyczne lub duchowe przynoszą oczyszczenie i zas³ugê, b³ogos³aw je.
|
220 |
 |
“Niech wam Pan Bóg wynagrodzi zdrowiem” mówią niektórzy ¿ebracy, prosząc o ja³mu¿nê lub dziêkując za nią. Czy takie ¿yczenie fizjologicznego zadowolenia nie budzi w tobie niesmaku?
|
221 |
 |
Jeśli z wielkodusznością bêdziemy podejmowaæ dobrowolną pokutê, Jezus nape³ni nas ³aską mi³owania tych przeciwności, które On nam ześle.
|
222 |
 |
Niech twoja wola przez pokutê wyegzekwuje od zmys³ów to, czego inne w³adze duszy odmawiają jej na modlitwie.
|
223 |
 |
Jak niewiele warta jest pokuta bez ciąg³ego umartwienia!
|
224 |
 |
Lêkasz siê pokuty...? Pokuty, która pomo¿e ci osiągnąæ ¯ycie wieczne? A czy nie widzisz, jak ludzie, dla zachowania nêdznego ¿ycia doczesnego, poddają siê rozlicznym mêczarniom okrutnych zabiegów chirurgicznych?
|
225 |
 |
Twoim najwiêkszym wrogiem jesteś ty sam.
|
226 |
 |
Traktuj w³asne cia³o z mi³ością, ale z mi³ością nie wiêkszą ni¿ ta, z jaką nale¿a³oby traktowaæ zdradzieckiego wroga.
|
227 |
 |
Skoro wiesz, ¿e twoje cia³o jest twoim wrogiem, a tak¿e wrogiem chwa³y Bo¿ej, bo sprzeciwia siê twojemu uświêceniu, dlaczego traktujesz je tak pob³a¿liwie?
|
228 |
 |
“Mi³ego wieczoru” powiedziano nam, jak to jest w zwyczaju a ktoś, wielce oddany Bogu, zauwa¿y³: “Jakie¿ to przyziemne ¿yczenia!”.
|
229 |
 |
Z Tobą, Jezu, jak¿e mi³e jest cierpienie i jak¿e jasne ciemności!
|
230 |
 |
Cierpisz! Pos³uchaj wiêc: “On” nie ma Serca mniejszego ni¿ nasze. Cierpisz? Tak trzeba!
|
231 |
 |
Surowy post to pokuta niezmiernie mi³a Bogu. Ale, z tego czy innego powodu, pofolgowaliśmy sobie. Nic nie szkodzi wrêcz przeciwnie o ile za zgodą swojego kierownika duchowego bêdziesz czêsto go praktykowaæ.
|
232 |
 |
Motywy pokuty? Zadośæuczynienie, wynagradzanie, prośby, dziêkczynienie. To środek, pozwalający iśæ naprzód...: za ciebie, za mnie, za innych, za twoją rodzinê, za twój kraj, za Kośció³... I jeszcze tysiąc innych powodów.
|
233 |
 |
Nie czyñ pokuty wiêkszej ni¿ ta, na jaką zezwoli ci twój kierownik duchowy.
|
234 |
 |
Jak¿e uwznioślimy cierpienie, jeśli postawimy je na w³aściwym miejscu (zadośæuczynienie!) w ekonomii duchowej!
|